Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2016



Αγαπημένη μου παιδική κασετίνα..

δεν μπορω να στο εξηγησω ρε κοπελιά
αλλά σήμερα δευτερη μερα του χρονου
και εγω σκεφτομαι εσενα..

που νασαι αραγε ;




σε θυμάμαι κ χαμογελάω..
εβγαινες θυμαμαι μονο σε ροζουλι χρωμα συνηθως
κ εγω που το ροζ ποτε δεν το πολυσυμπαθησα, γιατι ειναι νερομενο κόκκινο
ηταν αυτο το μονο ροζ που αγαπησα σε ολη μου τη ζωη..
θυμαμαι τα μαγνητακια σου στα ανοιγματα
 - το πρωτο μαγνητικο πεδιο που κατανοησα στη φυση
θυμαμαι την ειδικη θηκη για τη γομα
  λες κ η γομα ηταν η πιο σοβαρη υποθεση στον πλανητη
τις μυστικες θηκες - εκει που εκρυβα ολα τα γιγαντιαια μυστικα μου
την αναδιπλωμενη θηκη για τα στυλο, διαστημοπλοιακη τεχνολογια μαγκα μου!
τη θεση για το προγραμμα των μαθηματων, που οταν ξεκινουσε η χρονια
εγραφε τα μαθηματα κ καθως προχωρουσε αντικαθιστόταν με αυτοκολλητα
φωτογραφιες κ αποκομματα απο περιοδικα..

 τΑ ΤΡαγουΔΙα σηΜΕΡΑ παιζουν ολα γιΑ πΑΡΤΗ σου..


















μα που να βρισκεσαι;
σε φαντζομαι καπου μαζι με το αγαπημενο μου μπλε παγουρινο
τα σπαστα ποτηρακια που γεμιζα νερο απο τις βρυσες στο προαυλιο
εκεινο το καλαθακι που ειχα για το κολατσιο στο νηπιαγωγειο..
κ ολα τα αγαπημενα πραγματακια που ειχα παιδι..

να μου τους φιλησεις ολους
κ να τους πεις πως παντα σας νοσταλγω
κ πως κατω απο τη στολη της ενηλικης
ειμαι εγω παντα.. με τις κοτσιδες
κ τα λερωμενα δαχτυλα απο τους μαρκαδορους

καλη χρονια σε ολα τα παιδακια
που αρνηθηκαν πεισματικα να μεγαλωσουν
πληρωνοντας παντα το τιμημα
καθε νεα χρονια








 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου