Maria_Cheguevara Ημερολόγιο Καταστρώματος: Ιουλίου 2021

Οταν βγήκα το πρωί απο το σπίτι και το ειδα στα 100 μετρα νομιζα οτι είναι καποιο άγριο πουλί που έχει τραυματιστεί.. Στην τσιμεντενια πόλη που μένω δεν βλέπεις τετοια πλάσματα.

Αν και αρκετά κοντα υπάρχει ένα χαμηλό αγαπημένο βουνό , μια απο τις διεξόδους μου για περπατημα και ανέβασμα στα ψηλά..

( Ταλαίπωρο βουνό, ο άνθρωπος το βεβηλωσε αρκετά.. Ομως η θέα απο τον "Θρόνο του Οδυσσέα" όπως τον λενε είναι όμορφη.. Και αν μπεις κ περπατησεις βαθιά μεσα στο δασακι του μπορεις να δεις πετροπερδικες , αλεπουδες και να μελετήσεις τα γεράκια πως λοκαρουν το θηραμα τους απο ψηλά και πως επιτειθονται..)

Πλησίασα νομίζοντας πως το πλασμα έχει απλώσει τα φτερά του στο πεζοδρομιο λογω αδυναμίας..

Και τότε αντικρυσα κάτι που πρωτη φορά έχω δει στη ζωή μου όσο κι αν φαντζομαι οτι ειναι οικειο για τους ανθρωπους που ζουν στη φυση.

Ενα γερακι ειχε κατεβασε ενα περιστερι- εκτροφηε, φορουσε καδενιτσα στο ποδι- και το ετρωγε.

Του είχε κοψει το κεφαλι και τα ανοιχτα φτερά ηταν για να προστατεψει την τροφη του..

Πλησιασα με σεβασμο και ο κυνηγος με εκοψε και με κοιταξε κατευθειαν στα ματια.. Δεν εχω δει ποτε στη ζωη μου βλεμα γερακισιο απο τοσο κοντα.. Νομιζα πως θα τρομαξει και θα φυγει..

Αλλα προφανως με ζυγισε καταλαβε πως το κοιτουσα με σεβασμο και δεν ειχα κακο σκοπο

και συνεχισε να τρωει τη λεια του ξεπουπουλιαζοντας την.

Μειναμε αρκετες στιγμες ετσι σχεδον χωρις να παρουμε ο ενας τα ματια απο τον αλλον..

Μεχρι που ένας περαστικος χωρις καν να το δει εκανε να περασει απο μπροστα του.

Το γερακι εβγαλε εναν πανεμορφο ηχο και πεταξε..

Πριν καποια χρονια αυτη η εικονα θα με ειχε σοκαρει σκεπτωμενη το καημενο το περιστερακι..

Τωρα εχω αλλάξει πλεον

και το μονο μου ενιωσα ηταν σεβασμος για τον κυνηγο.. και τυχη που ειδα το γερακισιο του βλεμμα απο τοσο κοντα.. Και μια μικρη ικανοποιηση.. γιατι το πουλι με ζυγισε , με μετρησε, αισθανθηκε την προθεση μου και μου επετρεψε να το παρακολουθησω για αρκετες στιγμες πριν περασει αλλος ανθρωπος κ το τρομαξει..

Θυμηθηκα τον οιωνο με το γερακι του Απολλωνα στην Ο της Οδυσσειας..

( αντιγραφω απο το σχολικο μου βιβλιο που ακομα το φυλαω κ το μελετω :

" Είπε και πεταξε αξαφνα προς τα δεξιά ένα όρνιο,

γεράκι του Απολλωνα γοργός μαντατοφόρος.

Βαστουσε με τα νυχια του ενα αγριο περιστερι

και του μαδουσε τα φτερα κ τα σκορπουσε κατω,

του Τηλεμαχου αναμεσα κ του τρεχαντηριου του.

Τον πηρε ο Θεοκλύμενος αλαργα απ'τους συντροφους

και του' σφιξε το χερι του κι ετσι δυο λογια του'πε

" Απ'το Θεό Τηλέμαχε τ'όρνιο δεξια πετουσε.

Κι ως το ειδα το καταλαβα πως ητανε σημαδι.

Αλλη βασιλικοτερη δεν ειναι απ'τη γενιά σου

σ'ολο το Θιακι. Αιωνια σεις οι βασιλιάδες θα'στε"

[ «Ως άρα οι ειπόντι επέπτατο δεξιός όρνις, κίρκος, Απόλλωνος ταχύς άγγελος· εν δε πόδεσσι τίλλε πέλειαν έχων, κατά δε πτερά χεύεν έραζε μεσσηγύς νηός τε και αυτού Τηλεμάχοιο» ]

Ασχετο μεν όμορφο δε .. διαβασα καποτε ενα αρθρο για το ποσες αστρονομικες παρατηρησεις εχει ο Ομηρος μεσα στα επη του. Μαλιστα σε σχεση με αυτους ακριβους τους στιχους καποιοι μελετητες ισχυριζονται οτι υπαρχει συγκεκριμενη αστρονομικη ποιητικη περιγραφη

https://www.kathimerini.gr/society/844254/o-omiros-akoloythise-ta-astra/ :

«Το γεράκι που περιγράφει ο Ομηρος, το οποίο είναι αδύνατον να είδε με λεπτομέρεια μέσα στο σκοτάδι, και μάλιστα από μακριά, τοποθετείται στη θέση που βρίσκεται ο αστερισμός Κόρακας. Βρίσκεται ανατολικά (δεξιά το βλέπει) και είναι αγγελιοφόρος του Απόλλωνα, σύμφωνα με τον Ερατοσθένη. Στα πόδια του –δηλαδή αντιδιαμετρικά από τον Κόρακα– βρίσκεται το σμήνος των πλειάδων (πελειάδες στα αρχαιοελληνικά, που σημαίνει αγριοπεριστέρες), που βρίσκονται στον αστερισμό του Ταύρου. Από εκεί λέει ότι πέφτουν πούπουλα, δηλαδή αστέρια, μια ποιητική περιγραφή του ουρανού και της πορείας του ταξιδιού», εξηγεί η ίδια.

Ανατρέχοντας στους χάρτες της NASA, οι επιστήμονες βρήκαν ότι πράγματι υπήρξε βροχή διαττόντων αστέρων στις 28 Οκτωβρίου, ημέρα της επιστροφής του Τηλέμαχου από το ταξίδι στην Πύλο και τη Σπάρτη. Ο Κόρακας, όμως, είναι απεσταλμένος του Απόλλωνα και καλός οιωνός για τον Τηλέμαχο, που αναζητάει τον πατέρα του. Η 30ή Οκτωβρίου ήταν ημέρα της γιορτής του Απόλλωνα, κατά την οποία μάλιστα λάμβανε χώρα εκατόμβη (θυσία εκατό βοδιών), πράγμα που σημαίνει ότι όλο το νησί είχε πάει να την παρακολουθήσει. Οι μνηστήρες βρέθηκαν στην τέλεια παγίδα και φονεύθηκαν με τη βοήθεια των δύο θεών, της Αθηνάς και του Απόλλωνα. Κατά τους επιστήμονες, δύο τόσο σημαντικές ειδήσεις, όπως η δολοφονία όλων των διαδόχων στην Ιθάκη και η έκλειψη, δεν μπορεί παρά να διαδόθηκαν ταχύτατα σε όλη την Ελλάδα ως ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός.

Και επειδη πάλι πλατιαζω.. παιζω μουσικη αγαπημενη

να καθαρισει το μυαλο απο την πληροφορια