Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Μασκαρέματα, στολές, χαρτοπόλεμος κ τα συναφή


Mάσκα δεν έχω να γυρνώ στο καρναβάλι ετούτο



Bάρα καλή..βάρα γερή!
..μια ντουφεκιά ζαχαρωτή
κι άσε να νοιώσει η γαλαρία του χαρτοπόλεμου τη βία.





( ξεκίνησε λέει χθες το πατρινό καρναβάλι.. - άρα το μασκάρεμα
  νόμιμο για λίγες μέρες.. - τι μελαγχολείς ρε μαράκι, έτσι πάει το ημερολόγιον..
       έτσι.. έτσι ...!!)

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

μεγάλα κύματα





Στην κιθάρα δεν διαβάζω νότες.. Δεν ξέρω ακόρντα. Και οι μελωδίες που παίζω κ είναι αναγνωρίσιμες μετριούνται στα δάχτυλα. Πλήρης ελευθερία δηλαδή.. 
Κάποια στιγμή ηχογράφησα τις βλακείες που έπαιζα.. 
Και ανακάλυψα γιατί μου αρέσει να γρατζουνάω την ταλαίπωρη δανεική κιθάρα.  
Κύματα..!! Εφτιαχνα κύματα με τα δάχτυλα μου :) 
Μελετούσα τα κύματα..
Κι αν το καλοσκεφτείς μελετούσα τη ζωή την ίδια.. Γιατί σκέψου την αναπνοή..
Κυμάτα δεν είναι..; Στο Κοίλο η εισπνοή , στην Κορυφή η εκπνοή.. 
Και σκέψου και τον Ερωτα.. τον τρόπο που οι εραστές ενώνουν τα σώματα τους 
και έπειτα τα απομακρύνουν για λίγο.. 
Τον τρόπο που η γυναίκα απομακρύνει για μια ελάχιστη στιγμή τον άντρα 
ώστε εκείνος να επιστρέψει μέσα της πιο πεινασμένα..
Και όσο πιο παρατεταμένη η απομάκρυνση
τόσο πιο έντονη η επανένωση..



Γι'αυτό σου λέω τ'αγαπάω τα μεγάλα κύματα..
Τα μεγάλα ύψη, τους δυνατούς ανέμους..
Είναι τα σημεία όπου μπορείς ν'ακούσεις τον Κόσμο 
να αναπνέει και να ερωτεύεται παράφορα.