death is the enemy

Δεν τα εχω ξεκαθαρα στο μυαλο μου κ ξηγιεμαι απο την αρχη..
κ επισης θα προσπαθησω να γενικολογησω
γιατι δεν θελω να μαρτυρησω τα της πλοκης..


Θα πω οποτε τα λιγα που νομιζω πως διακρινω..
Καθε Κοσμος , καθε συμπαν που σε βγαζει περα απο τα στεγανα του ματριξ
για να υπαρξει τον αιμοδοτεις εσυ..
Τον πιστευεις.
Η πιστη ειναι το πρωτο ραγισμα του συστηματος..
Για αυτο κ η εκαστοτε καθεστηκυια ταξη ειτε την λοιδορει ειτε την χρησιμοποει..
Θελει κ καρδια θελει κ ψυχη να πιστευεις το απιστευτο κ το αδυνατο..

Οι ηρωες των εξω κοσμων, βλεπε Μεση Γη , βλεπε Westeros
η οπως θες εσυ να το πεις,
εχουν κατι που ο συγχρονος παρατηρητης εχει χασει.
Πιστευουν..
σε κωδικες ηθικης, σε ιδεες, σε οικους, σε μυθους, στη γραμμη αιματος, στην τιμη, στην πατριδα..
Στο Φως κ στο Σκοταδι.. - να μια διακριση που το Συστημα θελει να ξεχασεις.
Ολα αυτα αν κ ξεπερασμενα κανουν τη καρδια μου να χτυπαει..
Τους καταλαβαινω πολυ περισσοτερο απο οτι καταλαβαινω την εποχη κ το ματριξ μου.
Μπορει αραγε καποιος με φυση παλιακη να επιβιωσει μεσα στο τιποτα της συχρονικοτητας?
Μπορεις να ζεις επικα μεσα στο λιγο των καιρων?
Αυτο εχει παντα ενδιαφερον να το παρατηρεις, μεγαλο ζορι να το βιωνεις.
Ακομα μεγαλυτερη επικινδυνοτητα οταν τα χρονια που περνουν δε σε "συνετιζουν"
κατα πως η  κανονικοτητα οριζει..


Εκει που ομως εγω παιρνω ανασες, που βρισκω καταφυγιο δεν ξερω αν με καταλαβαινεις ..
ειναι σε αυτο ακριβως που μπερδευει την πλειοψηφια..
Στο οτι η πραγματικη Ιστορια ειναι μια κ απλως αλλαζει η διηγηση της..
Και φυσικα η διηγηση επιδεχεται τρισεκατομμυρια φιλτρα κ κουστουμια
πριν μπορεσεις να τη βρεις γυμνη.

Παρε για παραδειγμα το Game of Thrones.. Ο μισος πλανητης περιμενε το φιναλε
της 7ης σεζον.. Τρελα ποσα εχουν κερδιθει.. Πολλα νοηματα φροντισαν να περασουν.
Μεγαλη μπιζνα το Westeros κ τα 7 βασιλεια φιλε μου..
Τωρα τελευταια ο Γιαννης ο Χιονιας εδωσε κ μια ακομη διασταση..
Τα γυρισματα λεει σε παγωμενες περιοχες ηταν αποκαλυπτικα στους πρωταγωνιστες
για την κλιματικη αλλαγη- κ ετσι ολοι τους γυριζουν απο BBC σε CNN τονιζοντας
τον κινδυνο που ειδαν με τα ματια τους..
 Σου λεει δηλαδη η ιστορια " Ο Χειμωνας Εφτασε " κ εσυ το φερνεις τουμπα "λιωνουν οι παγοι"..

 https://www.theguardian.com/environment/2017/jun/29/game-of-thrones-jon-snow-climate-change

Το καρφωμα του Αη-Γιωργη, η νικη του Μεγα Αλεξανδρου επι του οφεως, ολα
ολα μπορουν να ειπωθουν τουμπα..

Ακομα κ η ελευση του Ηρωα, γιατι οπως σοφα ειπωθηκε " οι Ηρωες θα παιξουν πολυ "..
Δεν μπορω να σου βρω το πανω κ το κατω , κ εγω το ψαχνω ακομα.
Μπορω ομως να σου πω οτι στο συμπαν που μελεταμε σημερα
ο ηρωας θα λεγεται Azor Ahai..
Συμφωνα με τη Προφητεια θα γεννηθει υπο τη λαμψη ενος κοκκινου αστρου/κομητη..
Θα γεννηθει απο αλατι κ καπνο.. Για την ακριβεια θα αναγεννηθει..
Γιατι ηταν εκεινος πριν απο αιωνες παλεψε με τη Μεγαλη Νυχτα κ νικησε.
Ως αλλος Αρθουρος θα εχει το δικο του Εξκαλιμπερ , ενα σπαθι φλεγομενο
που οι προφητεις ονομαζουν "Φωτοδοτη"..
Θα ειναι εκεινος που θα ξυπνησει τους Δρακους κ θα εχει υποσταση τριαδυκη..
( τρικεφαλος δρακος λενε τα βιβλια )..
Αυτο αλλοι το ερμηνευουν ειτε οτι ο ηρωας θα ειναι 3 προσωπα κ οχι ενα.
Αλλοι οτι θα εχει 2 ακομα συντροφους ..


Νομιζω οτι περα απο ερμηνειες κ τηλεθεασεις αυτο το συμπαν εχει να πει πολλα
αν μπορεσεις να δεις περα απο την ιστορια κ μεσα απο την ιστορια.

Κ για μενα η πιο σπουδαια κουβεντα ειναι αυτο το death is the enemy.

" ο θανατος ειναι ο εχθρος, ο πρωτος κ ο τελευταιος
  ο εχθρος κερδιζει παντα, ομως εμεις θα τον παλεψουμε ετσι κι αλλιως"..

https://youtu.be/Stw6INIS570




Ο εχθρος ηταν κ θα ειναι παντοτε ο θανατος.. οχι μονο ο βιολογικος.
Της ψυχης κ του μυαλου..
Αυτος που επικρατει γυρω μας κ δεν ενοχλει κανεναν..

Εδω..
χορεύοντας πάνω στο τόξο
της "πειραγμένης" καμπύλης Μιλάνκοβιτς του Westeros..
ο καιρος περνάει παγερά αδιάφορος..

χιονιζει εντος σου απαλα κ ησυχα
- ακριβως οπως στα 7 βασιλεια -
( αληθεια προσεξε τον τροπο που χιονιζει στα πλανα )
 και ολα γυρω σου μοιαζουν παγωμενα.

Ο χειμώνας καταφθάνει εν μέσω θέρους..

Δεν ειναι καλη μερα εδω σημερα..
Κ ετσι ειπα να παω το μυαλο μου αλλου, καπου ομορφα.

Ενας απο τους πιο αγαπημενους μου αθλους ειναι ο 3ος..
Ξεκουραζει το μυαλο μου να σκεφτομαι τον Ηρακλη να κυνηγαει
το ελαφι με τα χρυσα κερατα μεσα σε βουνα κ ποταμια..
Να τρεχουν σαν τον ανεμο κ κανενας να μη σκοπευει να βλαψει κανεναν..
Μου αρεσει που εκεινος δεν θα χρησιμοποιησει τη μυικη του δυναμη
μου αρεσει που εκεινο θα σταματησει ταχα μου για νερο..
Ο θηρευτης κ το θηραμα τιμουν ο ενας τον αλλον σε εναν κωδικα
που πια θεωρειται νεκρη γλωσσα..


Εχουν πολυ μελετη οι αθλοι κ εγω ακομα συλλαβιζω Βου κ Α=  βα..

Αλλα σημερα απο ενστικτο ηθελα εκει να παω..

http://www.topontiki.gr/article/139071/arhizei-stis-20-aygoystoy-i-kynigetiki-periodos-ti-epitrepetai-ti-apagoreyetai


οχι οτι φετος ξυπνησα πιο εξυπνη..
απλως οσο περνανε τα καλοκαιρια
μαθαινεις καλυτερα τα περασματα, τις κρυψωνες..
τους μυριζεις πριν σε μυρισουν , τους ακους οταν νομιζουν πως σε ακουνε
η μαζα εχει τεραστια πεινα για το διαφορετικο,
ευτυχως ομως ειναι παντελως ανικανη να το διακρινει
μεσα στο φυσικο του περιβαλλον..
θα τους ξεφυγουμε κ φετος θαρρω.

( Βοτανικος Κηπος-
ετσι για να εξαλειψω τη δικαιολογια οτι στη πολη
δεν υπαρχει ισκιος κ χορταρι να ξαπλωσεις κ να ακους τα πουλια κ τους τζιτζικες..)

τις τελευταιες μερες περπαταω πολυ..
οχι απλως πολυ,
περπαταω υπερβολικα πολυ για τα μετρα μου.

υπερβολικα πολυ για τη φυσικη κατασταση ενος ανθρωπου που πριν 10 μηνες
καθοταν για 8-10 ωρες καρφωμενη σε ενα γραφειο
υπερβολικα πολυ για τα ακαταλληλα σταρακια μου που δεν σχεδιαστηκαν
να περπατησουν χιλιομετρα
υπερβολικα πολυ για τη μιση ωρα που ειχα μεχρι τωρα συνηθισει να περπαταω καθημερινα..

περπαταω 2 με 3 ωρες τουλαχιστον
κανοντας ελαχιστα διαλειμματα
για νερακι κ παρατηρηση..
κι αν ειναι το πρωι
το βραδυ ζηταω παλι να ξαναπερπατησω..

διαστημικες αποστασεις για μενα την αμαθη..
απο κουραση σταματαω, αν αντεχε το κορμι μου θα συνεχιζα με χαρα..

τα ποδια μου γεματα χανζαπλαστ κ πληγες
τις γαμπες μου δεν τις νιωθω
το βραδυ το σωμα μου ποναει παντου..

κι ομως την επομενη μερα
ως εκ θαυματος
ξυπναω ολοκαινουργια!!!
βαζω ενα καινουργιο τσιροτο
ξαναδενω τα κορδονια κ ξεκιναω,
εξερευνω γειτονιες, ανεβαινω στην ακροπολη,
ακολουθω την ακτογραμμη..
να ξημερωνει κ να περπατας
να νυχτωνει κ να βλεπεις το βραδυ να πεφτει απαλα γυρω σου..

δεν ειναι αυτη η αληθινη μου φυσικη κατασταση, ειναι πλασματικη το ξερω
δεν παω για δρομεας μεγαλων αποστασεων, δεν κατεβαινω στο σπαρταθλον
δεν τρεχω στο μαραθωνιο - τον αυθεντικον που λενε κ οι χορηγοι του..
τι σχεση εχω εγω με αυτα τα μαγικα πλασματα τους δρομεις..

ομως κατι συμβαινει πρωτογνωρο κ το σωμα μου εχει παρει τα ηνια..
πολλα χρονια, στα ζορια , το μυαλο μου κυριαρχουσε στο σωμα μου κ δεν του εκανε καλο
τωρα το μυαλο ακολουθει το σωμα,
δεν με εκδικουμαι, δεν με τιμωρω,
αντιθετα με επαναφορτιζω, με επουλωνω
με φροντιζω δεν ξερω πως να το εξηγησω.
Νιωθω τοσο καλα οταν περπαταω.. 

κ οσο περπατας βλεπεις, μυριζεις, ζεις την πολη που εχει αδειασει απο τη μαζα
κ εχει παρει ανασα κ αυτη

κ καπου μετα τα πρωτα χλμ το μυαλο σου συνεργαζεται
διωχνει τον πονο κ την κουραση
κ γινεσαι λιγακι αιθερικος τολμω να πω
εισαι αναλαφρος σα να εχει αλλαξει το ειδικο σου βαρος.

καθεσαι σε ενα πεζουλακι, πινεις νερο
κ εκει ακους το μυαλο σου
επιτελους
να σκεφτεται καθαρα
οπως ετρεχε το νερακι απο την πηγη
πριν το εγκλωβισουν σε ενα πλαστικο μπουκαλι

τα λεω ολα αυτα γιατι χθες χτυπησαν ξανα ενα πεζοδρομο στη Βαρκελωνη
τον Λας Ραμπλας.. τον πιο διασημο πεζοδρομο της Ευρωπης
13 νεκροι, 80 τραυματιες..

κ σκεφτομαι οτι δεν ειναι τυχαιο που χτυπουν συνεχεια πεζοδρομους
εναν στη Νικαια, εναν στη Γερμανια, εναν στη Βαρκελωνη, ενα πεζοδρομιο στο Λονδινο
στοχευουν τους πεζους, στοχευουν αυτους που ακομα πρπατανε..
Γιατι ο περισσοτερος κοσμος επαψε να περπαταει, ξεχασε..
Το βλεπω στις φιλες μου που στην αρχη ερχονταν μαζι μου
κ πλεον εγκατελειψαν γιατι κουραστηκαν.
Δεν το παιζω αθλητρια- εδω γελανε κ οι πετρες
αυτο που συμβαινει σε εκεινες συνεβαινε κ σε μενα.
Κι ουτε πιστευω πως το σωμα μου
ετσι στα ξαφνικα κ απροπονητο εντελως
θα συνεχισει για πολυ αυτη την υπερβολη βηματων.
Καποια στιγμη προφανως θα επανελθω στην αληθινη μου φυσικη κατασταση.
Αλλα ειλικρινα αν δεν περπατας δεν ζεις..

Και  σκεψου αυτο που λεω. Δεν θελουν να περπατας..
Οχι ελευθερος, οχι φλανερ, οχι περιπατητης..
Υποστηριζουν την ασκηση αρκει να γινεται ελεγχομενα, μεσα στα πλαισια αγωνων κ διαδρομων
ορισμενων απο κωνους κ κορδελες..

Ο νεος στοχος της μουφα τρομοκρατιας τους
ειναι αυτος που περπαταει περιπετειωδως..
Αυτος που δεν ξερουν για που το εβαλε
αφου ουτε κ ο ιδιος ξερει..

θα γελασεις με το βιντεο..
δεν υπαρχει ταυτιση προς θεου.

υπαρχει ομως - ειδικα αυτες τις μερες που εχει μελτεμια-
αυτη η αισθηση του αερα στα μαλλια σου οταν περπατας με ταχυ βηματισμο..
ειδικα οταν εχεις τον ανεμο κοντρα..

στο λεω γιατι το νιωθω πολυ εντονα μεσα μου
δεν ειναι καθολου μα καθολου ευκολο για το ειδος μας
να περπαταει αγερωχα
μεσα σε περιβαλλοντα
φτιαγμενα για σκυφτα οντα..


 ~ μιλωντας για πεζοδρομους ισως αυριο σου πω μια ιστορια που ακουσα στο δρομο..

τωρα πρεπει να δεσω τα κορδονια μου, αργησα..



@ το βιντεακι το ανεβαζω ξανα απο αλλου γιατι το δικο μου ακυρωθηκε
γιατι εβαλα τραγουδι χωρις να ρωτησω την Εταιρια..

(SeaGaia τεχνητη παραλια- Ιαπωνια)

( κανονικη παραλια Ισπανια )

( κανονικη παραλια Ριο ντε Τζανειρο )

( κανονικη παραλια Ελλαδα )

( περι μεταμορφώσεως σήμερα.. )

Με αφορμη  το θέμα για τους σημαιοφορους..
κ με τη σκεψη σε ενα αγαλμα
εφυγα απο τα ασχημα- νοητικως..
κ πηγα σε μια μνημη μιας σημαιοφοριας διαφορετικης

Κ επειδη μια εικονα που σε κανει να λυπασαι
χρειαζεται να αντικατασταθει απο μια ομορφη
σκεφτηκα να παμε μια βολτα στο αγαλμα του Λεωνιδα στη Σπαρτη..

προσωπικα την τελευταια φορα που πηγα - σωματικως
βραδιαζε κ ηταν πανεμορφα κ εμπνευστικα,
ποιος ξερει τι παιζει τωρα- εξαλλου το κενοταφιο του Λεωνιδα
λιγο πιο κατω βρισκεται παντα σε κακα χαλια.


ομως εγω λεω να παμε στο αγαλμα του ηρωα
τη στιγμη που ενας δρομεας μεγαλων αποστασεων

φτανει κατακοπος κ προσκυναει το βασιλια..

Το να επιμενεις να βηματιζεις
σηκωνοντας την ιδεα της Ελλαδας στις πλατες σου
ειναι μεγαλος αθλος κ επιπονος..

Ομως παντοτε μεσα στη γενικευμενη σαπιλα,
κ εκει που η χωρα εχει λυγισει
θα υπαρχουν καποιοι, ελαχιστοι που θα βαζουν πλατη
ωστε να μη χαθουν τα σημαντικα,
το πρωταρχικον,
η ιστορια
κ η ροη.

..την τελευταια φωτογραφια τη γουσταρω πολυ


γιατι ειναι η στιγμη που ο ταξιδευτης
βρισκει τον πολεμιστη..

που να πρωτοπας..

ας ξεκινησουμε με Islay- στη γλωσσα μας "άυλα".. 

πατριδα των  https://flaviar.com/distilleries/scotch/speyside

 ομορφια.. 

https://www.youtube.com/watch?v=UBeeEI3F-Eg

https://youtu.be/i1OLEp9yxiY 

εντωμεταξυ στον ποταμο Spey .. ο οποιος βρεχει το αποστακτηριο του  Balvenie

 τον σολωμο τον ψαρευουν καπως ετσι..

( λεμε τωρα ..) 

Και παμε στα Highlands  τη γη των   https://flaviar.com/distilleries/scotch/highlands

κ φυσικα η φανταστικη διαδρομη γνωστη ως  North Coast 500
που πρεπει ναναι μαγεια να την οδηγησεις ..

Δυσκολα επιστρεφεις στη μιζερη πραγματικοτητα 

ας κοιταξω λιγακι το double-wood..

ετσι φωτογραφημενο.. στεκει σαν δεντρο.. 

ετσι για τιμησουμε τη βελανιδια που εδωσε το σωμα της

για να ωριμασει μεσα του μια γουλια αθανασιας..

κ αφου η μιζερια οταν σε κερδισει σε καθαρίζει πνευματικα..
το να μαχεσαι τη μιζερια
ειναι σα να υπερασπιζεσαι τη ζωη..
κ θελει θαρρος...