Η πίτα της μαμας Αριαδνης είναι μάνδολα..

Η πιτα αυτη ενωνει 4 στοιχεία..
Νερο και αλευρι για τη ζυμη..
Ελαιόλαδο και άγρια χόρτα.. όχι σπαρτά.
- το τυρι και τα μυρωδικα είναι προαιρετικά-

Κανεις τα χερια σου γροθιες
κ πλαθεις μαζι το νερο με το αλευρι
Και φτιαχνεις μικρους πλανητες :)

Τους αφηνεις να ξεκουραστουν..



Απο το βραδυ εχεις κοψει τα χορτα
Μεγαλη ιστορια τα χορτα ..

Ονοματα παράξενα.. ζεγκουδάκια, μαρουλήθρες..
μυρωνια, καυκαληθρες  , λαπαθα κ σεπουλα αγρια,
παπαρουνες κ γαλατσιθρες :)
Ονοματα σαν ηρωες απο παιδικη περιπετεια
για να περιγράψεις πλασματάκια που φυτρώνουν αγρια
συνηθως σε βουνα- ποτέ μα ποτέ σπαρτά!
Και πρεπει να περιμενεις να πεσουν βροχες αρκετες
για να μπορεις να τα βρεις..
Κ που οταν τα κοβεις μοσχοβολαει ολοκληρο το σπιτι
Σα να εισαι εξω στη φυση κ να εχει βρέξει!

Και αρχιζεις να ανοιγεις το φυλλο
που ειναι τεχνη μαγικη..
Παιρνεις τον πλανητη κ πρεπει να τον πλατυνεις
να τον κανεις λεπτο κ στρογυλλο
Να προσεξεις να μη σου τρυπησει
να δουλευεις την οκλαή
απο μεσα προς τα εξω
πανω κατω δεξια αριστερα..
Να δωσεις στο σταρι κ στο νερο τετοια μορφη
που να μπορει να αγκαλιάσει το χορτο
που εχει μουσκεψει με λαδι απ'την ελια..

~ απο μικρη
τα τελευταια φυλλα τα ανοιγω εγω
μα οσα χρονια κ αν περασουν
ολο κ κατι καινουργιο μαθαινω
σε καθε πιτουλα που φτιαχνουμε
λες κ ειναι απειρη αυτη η τεχνη..



* το τεχνικο προβλημα με το βιντεο εχει αποκατασταθει.. :)

Από τη Φάτνη στο Γολγοθά
ένα τσιγάρο δρόμος..

ομως αν μια φορά την κάνεις τη διαδρομή
μαθαίνεις να βάζεις σημαδια
κ ετσι μπορείς
να την περπατήσεις κ ανάποδα :)

Για αυτο κ  φέτος το δέντρο μου
δεν αντεχε ταβάνι
κ ετσι
το στόλισα σε μια πλαγια της Πάρνηθας
μέρες πριν.
Επλεξα δροσταλιδες στα κλαράκια του
κ εκεινο γέλασε με το λαχανιασμα μου.

Κ αρχισε

να σβηνει στην εισπνοή

κ να ανάβει στην εκπνοή..

να σβηνει στην εισπνοή

κ να ανάβει στην εκπνοή..


~

Οταν η ανασα μου ηρεμησε
η εικονα του εγινε σταθερη..
Μα για λιγα δευτερόλεπτα
αληθεια το λεω
η κουραση μου
το εφτιαξε ν'αναβοσβηνει :)

το θέμα είναι
να βρίσκεις τη χαραμάδα
όταν όλα σε κλείνουν :)

Πολύ καπνός.. πολύ χημικό χθες..
Πολυ θυμος, τηλεκατευθηνομενη βια
καφριλες και μπατσοκρατια
αλλοτε ντυμενη με στολη αλλοτε με κουκουλα


Τραβηξα σημερα κατα Παρνηθα μερια
να αναπνευσω βουνο
να καθαρισει το μυαλουδακι μου..
Περπατησα με τα ακαταλληλα σταρακια μου
αλλα το βουνο ηταν δεκτικό κ φιλικό
μου μαλακωνε το εδαφος κατω απο τα βηματα μου
μου ρυθμιζε τις ανασες
μου μαλακωνε την κουραση
μου γεμιζε το στηθος με ωραιο αερα
Κι ενιωσα τη φυση να με σεβεται
να με θελει
να μη με διωχνει..
Κ ηθελα να συνεχισω για παντα να περπαταω εκει
κι αντι να κουραζομαι
οσο περπατουσα ξεκουραζομουν
κ η ανασα μου που ηταν στην αρχη αρρυθμη
εγινε σιγα σιγα ενα με τους ηχους
κι επαψα να την ακουω
την ακουγε το βουνο για μενα
τη ρυθμιζε το βουνο για μενα
Και θαθελα να μπορω να περπαταω εκει
για μερες
Εκει που το πρωτο πραγμα που ακους ξανα
μετα απο χιλιαδες βηματα σε ασφαλτους
κ τσιμεντα
..ειναι τα βηματα σου

Κ ειναι μαγικο ν' ακους τα βηματα σου
πανω στο σωμα του βουνου..

Κι επειτα κατεβηκα ξανα στην πολη
σε μια πολη απανθρωπη κ σκληρη
και αδιαφορη
Κι αυριο στο γραφειο
η λατρεμενη πλειοψηφια
θα χλευαζει την απεργια πεινας του ρωμανου
το μονο που θα ξερει για οσους βγηκαν χθες στους δρομους
θα ειναι οσα τους ειπε το μεγκα κ το φεισμπουκ

Και το θεμα συζητησης θα ειναι τι φορεσαν το σαββατο στη Παολα
η αν βρηκαν τραπεζι στο μαζωνακη.

Η πλειοψηφια δεν νοιαζεται, αγνοει..
Κ η μειοψηφια που επαναστατει
χειραγωγειται κ μανιπιουλαρεται..


Και εσυ θα περπατας αναμεσα τους
αορατη κ διαφανη
Κι οταν χανεις τη μπαλα
κ νιωθεις πως κανεις δεν καταλαβαινει
θα χαμηλωνεις τον ηχο στα μοδατα ακουσματα
Κ θα ακους μεσα στο κεφαλακι σου
τα βηματα σου πανω στο χωμα
Και με αυτον τον ηχο
θα ξανακουρδιζεις το μυαλο σου
κ θα επαναπροσδιοριζεις το κεντρο βαρους σου.


ΥΣ.
Να θυμηθω
σε μια επομενη ζωη να γεννηθω party-girl
Τοτε  θαναι ολα πιο ευκολα
πιο απλα..



Σε τουτη εδω
αστα μαριω..

http://youtu.be/8DS-h67qEiY

εφηβαρχικός νόμος

Οταν αρχισα να ασχολούμαι με τη φωτογραφία
η πρώτη μου μεγάλη καψούρα, μαζί με την εμφάνιση στο θάλαμο
ηταν η αρχαιολογία..
Αρχαιολογική φωτογραφία θα μπορούσα να κάνω για πάντα.
Στις 2 μόνο ανασκαφες που δούλεψα γνωρισα την παράμετρο
που θα μου άλλαζε γνώμη : τους Αρχαιολόγους.
Μια απο τις χειρότερες φάρες που μπορείς να συνατήσεις.

Παρακολουθώντας τα νεα της αρχ.σκαπάνης στην Αμφιπολη,
νεα κατασκευασμενα κ φυτευτά απο τα οποια κέντρα
κατευθυνουν εντέχνως την ενημέρωση της μαζας -
απλώς αηδίασα άλλη μια φορά με τη φάρα τους.
Γιατί ο αρχαιολόγος είναι οπως ο ιερεας..
Ερχεται οσο πιο κοντά με το θείο γίνεται.
Ο ιερέας που ξεπουλάει το τίμιο ξύλο
είναι ένα κ το αυτο με τον αρχαιολόγο που ξεπουλαει
το ιερο μαρμαρο..
Δεν μιλαμε για προδοσία..Μιλάμε για υβρη!


Μεταξύ μας.. για τους ίδιους λόγους
που ουτε τους παπαδες εμπιστευομαι
ουτε κ τους αρχαιολογους μπορω να εμπιστευτώ.
Λενε οι παλαιας κοπης αρχαιολογοι
για το Δημητρη τον Λαζαριδη τα καλυτερα..
Φιλοι απο το πανεπιστημιο με τον Μανωλη Ανδρονικο
κ σημαντικοτατοι ανασκαφεις κ οι δυο της ιερης μακεδονικης γης.

Το 1984 λοιπον ο Λαζαριδης- ο οποιος αρχισε την ανασκαφη της Αμφιπολης
ανακαλυψε τον Εφηβαρχικο Νομο..
139 στιχοι τους οποιους μελεταει η κορη του Πεπη Λαζαριδη εδω κ 30 χρονια
αρνουμενη να τους δωσει στη δημοσιοτητα
αρνουμενη να τους μοιραστει με την υπευθυνη ανασκαφης Κατερινα Περιστερη
Η Περιστερη- αγαπημενη της γαλλικης αρχαιολογικης σχολης- μαλιστα
προσφάτως έκανε παράπονα για το οτι τετοια ευρηματα πρεπει να δημοσιοποιουνται
κ οχι να τα κρατα η κορη του Λαζαριδη.

Το υγιές σώμα αναζητά παιδικές μνήμες κ ενασχολήσεις για να γιατρευτεί
από την ενηλικιώση.
Το ιδιο κανει κ το μυαλο.. αναζητά εφηβικές εκλάμψεις κ αποκαλύψεις
όταν κορεστεί με τις βεβαιότητες που σε εμποτίζει η ενηλικη ζωη σου.

Αιωνια εφηβο το μυαλο.. αναζητά με την εφηβικη διψα κ περιέργεια..
«τοξεύειν, ακοντίζειν, σφενδοναν, λιθαρίζειν, ιππεύειν καί ακοντίζειν αφ' ιππου»
οπως αναφερει κ ενα ελαχιστο αποσπασμα του εφηβαρχικου νομου
που ειτε καποιοι μας αποκρυπτουν
ειτε καποιοι προσπαθουν να διαφυλαξουν απο υποπτα κεντρα..

κρατα το μυαλο σου εφηβο..

δεν εχουμε αλλη αμυνα !!!

 * μην αφησεις να σε σκοτωσει η σκοτεινια της Περιστέρη, της Μενδώνης, της Παναγιωταρέας,
της Κοτταριδη..

κράτα γερά μυαλό μου..

"Μέσα απο την πληγή μου κοίταξα
την πληγή του κόσμου "...

Τα αφιερώματα γενικά δεν τα πολυσυμπαθώ,
αλλά ακούγοντας σήμερα
ενα αφιερωμα στον Ριτσο
το γούσταρα
που μετα απο πόσο καιρό ενα ραδιοφωνο
επαιξε ξανα τη μελοποίηση της Ρωμιοσύνης.

Πολύ τον εκτιμησα τον τρόπο σκέψης
του Ρίτσου
Μέσα απο την πληγή μου μελετησα την πληγη του
κ μεσα απο την πληγη του κοιταξα πολλες φορες τον κοσμο.
Μα δεν το βιωσα σαν μια ακολουθία πληγών..
Ανοίγματα εβλεπα που οδηγούσαν το ενα στο αλλο.
Σα να κολυμπας περνωντας απο υπογειες σπηλιες σε ολο κ πιο διαυγη νερα.

Στη ζωή μου ενιωσα μεγαλη πλήξη για τους ποιητες κ τις "αυλές" τους..
Ο Ριτσος ομως δεν ηταν ανακόλουθος με τους στιχους του
οπως οι περισσοτεροι.
Εγραφε για οσα αγωνιζονταν, δεν εγραφε κ αφηνε άλλους
να αγωνιζονται για οσα εγραφε.

Υπαρχει μια ωραια ιστορια απο την περιοδο της εξοριας του Ρ.
στη Μακρονησο. Ο Κατρακης λεει- εξοριστος κ αυτος-
στην προσπαθεια του να διασωσει τα ποιηματα που εγραφε ο ρ.
στο νησι, τα εκρυβε. Οταν τους μετεφεραν στον Αη-Στράτη
τα ξεθαψε απο το χωμα κ του τα εδωσε.. Τα εθαβε μεσα σε μπουκαλια.
Παντα αναρωτιομουν τι φυτα να φυτρωσαν σε εκεινο το χωμα
το λιπασμενο με τα λογια του ριτσου. Κ εκεινα τα φυτα με τη σειρα τους,
τι λουλουδια να ανθοφόρισαν αραγε. Κ οι μελισσες που τραφηκαν απο τα ανθη τους,
τι μελι να εδωσαν;
Κ τα αγκαθια τελος- γιατι δεν ειναι τιμιο απο μια ανθοφορια να αποκλειεις τ'αγκαθια.
Τι σοι τρυπηματα να εφτιαχναν;


Εκτος απο τα ποιηματα του ομως ο Ρίτσος μοιράστηκε μαζι μου
κ κατι ακόμα.
Πολλες φορες οταν τα δυο ονοματα που μου δοθηκαν συναντιουνται,
στις εκβολες τους σχηματιζεται ενα ρυάκι. Ριακι.. Ρια με φωναζανε συχνα στο σπιτι
χαιδευτικα. Η ξαδερφη μου η μικρή απο αυτο το ονομα μου "κολλησε" το πρωτο μου
παρατσούκλι. Ρίτσο με φωναζε.. Θαρθει ο Ριτσος.. Θα παμε στο Ριτσο..
Ειχα τοτε αγαπη για τα ποηματα του μεγαλη, ειχα κ βολικο συνειρμικα ονομα..

Και ετσι εν αγνοια του ο  ποιητης της Ρωμιοσυνης..
μοιράστηκε το ονομα του με εκεινο το κοριτσάκι
που διαβαζε τα ποιηματα του κ αναρριγουσε.
Μπορει εκεινος να μη το γνωριζε..
Ομως ενα χαμογελο σκορπιζοταν στο συμπαν..
καθε φορα
που ενα κοριτσιστικο κεφάλι γυρνουσε
στο άκουσμα του ονοματος του.


Δεν θελω να παιξω τα γνωστα..
Θα παιξω ενα κομματι απο την Κυρα των Αμπελιων..
ενα απο τα πιο Διονυσιακα του κείμενα.

η φωτογραφία τραβηχτηκε χρονια πριν
στη γειτονια του ριτσου στη μονεμβασια,
Πίσω απο την καμερα
η θέα
ειναι το σπιτι του ποιητη..


το ανοητο,
ασχημουλικο κοριτσακι της φωτογραφιας
που κοιταζει ηλιθιωδώς
αυτη την πληροφορία
την εμαθε πολυ αργοτερα..

ήλιος
θαλασσίτσα
κ μουσικούλα στ'αυτιά.. ενάντια στο κρυολόγημα!

απλά πραγματάκια αλλά κ μαγικά!

Μια φορά κι έναν καιρό ήρθαν οι πολιτισμένοι
να εκπολιτίσουν τους ιθαγενείς..
Κάποιες φυλές όπως οι Ινκας κ οι Μάγιας
συγκρούστηκαν, πολέμησαν κατα μέτωπο.
Οι φυλές αυτές εξαφανίστηκαν γιατί ο Πολιτισμός
είχε βαρύτερο οπλισμό.

Υπάρχει όμως κ μια φυλή
που για να επιβιώσει
αντι να πολεμά κατα μετωπο
έτρεχε γρήγορα σε δύσβατα κ απροπέλαστα μονοπάτια.

Η φυλή αυτή αντέχει μέχρι σήμερα..

Ισως καμια φορα το να πηγαινεις πανω στο μαχαιρι
δε βγαζει πουθενα

Απλως βγάζεις τα πολιτισμένα τους παπούτσια
κ τρέχεις με τα πόδια γυμνά..

Και εκει που χανεις σαν πολεμιστής
νικάς σαν δρομέας..

Ηρωικά..

Οταν ο Μπετόβεν έγραψε την 3η συμφωνία του..
αρχικά την αφιέρωσε στο Ναπολέοντα.
Ο Βονπάρτης φανταζε τότε ως ο επαναστάτης ελευθερωτής
που θα απελευθέρωνε το λαό από την καταπίεση της εξουσίας.
Οταν αργότερα ο Ναπολέοντας έστεψε εαυτόν αυτοκράτορα
ο Λούντβιχ απογοητευμένος εξισε με τόση δύναμη την παρτιτούρα
για να σβησει το ονομα του Βοναπάρτη που στο χαρτί ανοιξε μια τρύπα.
 Ο Μπετόβεν ξέσπασε με οργή ..
"ώστε δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας συνηθισμένος άνθρωπος. 
Τώρα κι αυτός θα ποδοπατήσει όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα, 
υποκύπτοντας μόνο στις φιλοδοξίες του. 
Θα τοποθετήσει τον εαυτό του πάνω από κάθε άλλο και θα γίνει τύραννος". 

Και άλλαξε το όνομα της συμφωνίας σε "Ηρωική"..

Μουσικά η συγκεκριμένη συμφωνία έσπαγε όλους τους μέχρι τότε
κανόνες της συμφωνικής μουσικής..
Εντονη κ δυνατή σαν ξέσπασμα !

Τις γουστάρω πολύ τις  ιστορίες
που μιλάνε για την καταγωγή κ την φτιαξιά των πραγμάτων
η των ανθρώπων..


Μα η ιστορία που θέλω να πω
μιλάει για εκείνη τη στιγμή που κοιτάς τη φανέλα σου
κ γραφει " κενό "  (= GAP )
Κ συνειδητοποιείς πως κατεβαίνεις στο γήπεδο
με την ομάδα του τίποτα,
όλα.. τίποτα.
Εχεις.. τίποτα .

Και αντί να βάλεις πάλι τα κλάματα
ανεβαίνεις πάνω στο μαξιλαράκι σου
το κάνεις πόντιουμ
παίρνεις κ ενα κλαράκι
Και αρχίζεις να διευθύνεις το διάκενο με χαρά κ με θάρρος.

Και τότε το Τίποτα γεμίζει απο σένα
κ ακούγεται μουσική !!!

Και αυτή για μένα είναι η πιο Ηρωική μουσικη του κόσμου..

Τον θυμάσαι εκείνον τον πιτσιρικά τον Μπενίνιο..;
Τον είχες μαζί σου στο αντάρτικο στα δαση της Βολιβίας
17 χρονών παιδάκι ήταν
όταν η δικτατορία του έκαψε το σπίτι στις πλαγιές της Σιέρα Μαέστρα
κ σκότωσαν την γυναίκα του,15χρονο κοριτσάκι 8 μηνών έγκυο..
Μπήκε τότε στο αντάρτικο κ έμεινε μαζί σου μέχρι την τελευταία στιγμή.

Θυμάσαι τι σου είπε ο πιτσιρικάς μετά την ομιλία σου στο Αλγέρι;
Υπέγραψες την καταδίκη σου κομαντάντε..
Γιατι τόλμησες να πεις στα κράτη της αφρικής
να προσέχουν τον ρώσικο ιμπεριαλισμό.
Κ έτσι κ το ΚΚ στράφηκε εναντίον σου, ο Φιντέλ δεν ήθελε να κακοκαρδίσει
τη μαμα Μόσχα κ φυσικά η Αμερική κ η CIA είχαν ήδη γεμισει με πράκτορες
τα δάση της Βολιβίας.
Ολοι σε κυνηγούσαν σαν τα σκυλιά..
Γιατί όταν αφησες την υπουργική καρέκλα μιας επαναστατικής κυβέρνησης
που είχε ήδη αρχίσει να συμβιβάζεται.. Κ ξαναστησες το ανταρτικο με την ελπίδα να λευθερώσεις πρώτα τη Λατινικη Αμερική κ έπειτα κάθε χώρα από την αδικία.
Τότε έγινες πράγματι επικίνδυνος καλέ μου Ραμόν..


Χθες ηρθε στα μερη μου η είδηση..
Βρήκαν λέει σε ενα κουτί με πούρα καινούργιες φωτογραφίες
απο τη μέρα της εκτελεσης σου..
Το βλέμμα πάντα το ίδιο φίλε μου κομμαντάντε..
Βαθύ βλέμμα , να κοιτάει πέρα μακρυά
εκείνα τα τοπία όπου αδικία κ πείνα κ φυλακή δεν υπάρχει.

Αυτό το βλέμμα λέει τρόμαξε τον εκτελεστή σου..
Ρίξανε οι στρατιώτες κλήρο ποιός θα έχει την τύχη να σκοτώσει τον τσε.
Μπάινει μέσα στο δωμάτιο ο τυχερός κ βγαίνει κλαίγοντας κ τρέμοντας,
κατουρημένος απο το φόβο του.. Ποιος ξέρει πως να τον κοίταξες..
Πως να τον κοιτάξαμε όλοι μέσα απο σένα εκείνη τη στιγμή!
Με το ζόρι τον ξαναβαλαν μέσα στο δωμάτιο λέει..
Κ εκείνος σε πυροβόλησε με κλειστά μάτια.. !!!

Και έπειτα επαναληφθηκε η πιο αρχαία ιστορία..

Δεν έπρεπε να υπαρχει τάφος .. Δεν θα τον αντεχαν τον ταφο σου οι εχθροι σου.

Κ έτσι σε εθαψαν σε κρυφό τάφο για 30 χρόνια, κανείς να μη βρει το σώμα σου.

Το 1997 οταν πια οι πολιτικες συνθήκες κ όχι οι ανασκαφικές.. το επετρεπαν,
έφεραν τη σωρό σου στο φως. Σου είχαν κόψει λέει τα χέρια πριν σε θαψουν
Λενε πως το εκαναν για να πιστοποιησουν το θανατο σου.

Μαλακίες..
Σου έκοψαν τα χέρια σου φίλε μου
γιατι φοβοντουσαν πως ακομα κ νεκρός
θα αρπάξεις το όπλο κ θα τους πολεμήσεις..

Μου αρέσει η ιστορία του Κεμάλ κ νομίζω πως σου ταιριάζει πολύ..

Ομως στην εφηβεία μου, τότε που ονειρευόμουν
να πολεμουσα μαζι σου στο ανταρτικο της Βολιβιας
κ έκανα τη μανα μου να σταυροκοπιέται
"παναγια μου τι λεει κοριτσι πραγμα"... :))

δε νομιζω πως εκεινη τη στιγμη
που σε πυροβόλησαν στα πόδια
λίγο πριν σε συλλαβουν
είχε θέση ο μελαγχολικός σεβάχ..

εκεί αρμοζει ζειμπεκιά

http://www.newsit.gr/kosmos/agnostes-fotografies-tse-gkevara-se-kouti-poura

Φελιζόλ

 " Οι διαστάσεις του ψηφιδωτού δαπέδου είναι 4,5 Χ 3 μέτρα.

Με την αποκάλυψη του ψηφιδωτού δαπέδου δόθηκε η δυνατότητα και για την τελική υποστύλωση του επιστυλίου των Καρυατίδων. Φυσικά, έχουν ήδη ξεκινήσει οι εργασίες προστασίας του ψηφιδωτού, οι οποίες συνίστανται:


α. Επικάλυψη με φύλλα φελιζόλ
β. Και πάνω από αυτά ξύλινη επένδυση "


Και έτσι Περσεφόνη..
σε ξυπνησαμε βιαια, 
σε καθαρίσαμε απο το ιερο χωματακι που σε φυλαγε τοσα χρόνια..
Και το πρωτο πράγμα που θα σε σκεπάσει απο εμάς
ειναι φελιζόλ..

Γιατι αυτό είμαστε πια.. Ενας φελιζολ πολιτισμός, αυτό έμεινε απο εμάς.
Βεβαια θα σε παραμυθιάσουν οτι ειναι για την προστασία σου, για το καλό σου.
Κ εγώ που χαλάστηκα απο αυτη την επέμβαση , για άλλη μια φορά
θα νιώσω εκτος Τόπου κ Χρόνου γιατι ετσι πια ειναι ο σύγχρονος τρόπος.
Και δε γουστάρω να συμπλεύσω με τους νεους τρόπους.

Με πήγε χρόνια πίσω αυτή η πληροφορία. Ημουνα μικρή όταν ο πατέρας μου
με έπαιρνε μαζί του στην ιχθυόσκαλα αργά το βράδυ που " μπαίνουν μεσα"
οπως το λέγανε, τα καίκια. Εβγαινες 12 η 1 απο το σπιτι σου , η γειτονια κοιμοταν.
Κ ξαφνικα εμπαινες σε εναν χωρο με εξεδρα στη θαλασσα, φωτα, φωνές,
καικια που εδεναν, τελαρα που γεμιζαν ψαρια, αντρες που μαλωναν η αστειευόντουσαν,
η αγωνία αν το καικι σου γυρισε καλα, αν η ψαρια ηταν καλη..
Ενας ολοφώτιστος κόσμος μέσα στη νύχτα.

Κι άλλες φορές με επαιρνε μαζι του στο μαγαζι, με εβαζε κ καθομουν
σε ενα ψηλο σκαμπω στο πισω ταμειο, τοσο ψηλο που τα ποδια μου
δεν πατουσαν, τοσο ψηλο που ενιωθα οτι ηταν το παρατηρητηριο μου..
Η καστρινη πολεμιστρα μου.. Κ παρατηρουσα εκθαμβη γυρω μου.

Εκεινες τις εποχές τα ψάρια τα βάζανε σε ξυλινα τελάρα,
κ άμα θέλανε να πουν βάλε τρίμμα πάγο για να διατηρηθουν
λέγανε " χιονίζω τα ψάρια " .
Κ στην ιχθυόσκαλα ξυλινα ηταν τα τελάρα κ ερχονταν μαζι με τα καικια.
Ξύλινα κ πολυταξιδεμένα.. Κ καθε τελαρο είχε πάνω του το όνομα του ιδιοκτητη.
Ειχε ο καθενας τα τελάρα του. Κ ετσι χρόνια μετα που "μπάρκαρε" ο πατερας μου,
βρήκα σε ενα νησακι εναν ψαρα να καθεται πανω σε ενα τελάρο με το επιθετο μου κ
να φτιάχνει τα δίχτυα του. Είχαν ιστορία , είχαν όνομα εκείνα τα τελάρα
τα φτιαγμένα απο ξύλο.

Μια μερα.. ηρθε ξαφνικα το φελιζολ..
Η νεα μοδα, καλυτερη συντηρηση, καλυτερη υγιεινη λεγανε.
Γεμισε η ιχθυοσκαλα ασπρα κουτια ολοιδια, νοσοκομειακα, μιας χρησης..

Ποτε δεν το χωνεψα αυτο το υλικο, με εκανε να ανατριχιάζω..
Διογκωμένη πολυστερίνη
 - ανωνυμα λευκα κουτια απο φελιζολ- αγκάλιασαν τα ψαράκια
κ το ξύλο σιγα σιγα παραγκωνίστηκε.

Γιατι το ξύλο ηταν ακριβοτερο.. γιατι ηταν πιο βαρυ στο κουβαλημα,
γιατι δεν το πέταγες- επρεπε να μαθεις να το καθαριζεις κ να το συντηρείς.

Ξυλινα τελαρα συναντας ακομα που κ που
αλλα τα κυνηγούν η υγειονομικη υπηρεσία
και οι αστίατροι.
Και εγώ οποτε τα συναντω χαμογελώ
κ νιώθω εκτος Τόπου κ Χρόνου.

Σας τον χαρίζω τον φελιζολ πολιτισμο σας κύριοι..
Δε συμμετέχω !

Απο κεινες τις μερες
που φτιάχναμε πορειες
για συμπαράσταση
στον αγωνα των Κούρδων για λευτεριά
πέρασαν χρόνια..

Κι έμαθα καλά
πως όποτε ένας αδικημένος πετάξει μια πέτρα
ή οποτε σηκώσει οπλο στον κατακτητη
πάντα θα τρέξει κάποιος να κρυφτεί στη σκιά του
για να καπηλευτεί τον αγωνα του.
Κ ετσι ειδα τους Κουρδους- λαος που σεβομαι πολυ
να πολεμάει
να ματωνει
να ξεπουλιέται
να εξυπηρετεί συχνά συμφέροντα άλλων
και πάλι να πολεμαει να ματωνει.. κοκ

Οπως και ναχει
εκει στα κουρδικα συνορα
υπάρχει ενας στρατός απο κορίτσια
που ειδικα τις τελευταιες μερες
πολεμάνε για την ελευθερία κ τις ιδέες τους
με αστείο οπλισμό και πενιχρά μέσα.

Στη Κομπανι οι κουρδοι σφάζονται για τη λευτεριά τους
κ τα ταυτόχρονα σφαγιάζονται απο τη δύση
που αφου δεν καταφερε να τους εξοντώσει
έμαθε να τους χρησιμοποιεί..

Τα πολιτικά τους παιχνίδια δεν με αφορουν..

Μα απόψε η σκέψη μου
ανέβηκε σε εκείνα τα κορίτσια μαχητες
που κρατάνε το οπλο
με τον ιδιο τρόπο που πλέκουν λουλούδια στα μαλλιά τους..
Αντάρτικα..!

Κάθε 9 του Οκτώβρη..

Φέτος γουστάρω να σε σκέφτομαι χαμογελαστό..

Το φετινό οκτώβρη
πριν λιγες ωρες δλδ
σου ήρθε παρέα τετράποδη..

Ωραίο πλάσμα ο Λουκάνικος..
Πάντα τον έβρισκες μέσα στη φωτιά
χωρίς ασφυξιογόνες μάσκες ή κουκούλες..
Στεκόταν πάντα στη σωστή πλευρά κ γαύγιζε στους δυνατούς.





Πολύ θα τον γουστάρεις είμαι σίγουρη..!

Αστροπερίπατος..

Χθες το βράδυ είδα που λες..
το πιο παράξενο και μαγικό όνειρο που έχω δει εδώ κ χρόνια.
Ημουν λέει έξω στη φύση, βράδυ.. Παντού δέντρα..
Περπατούσα κ έβλεπα τα αστέρια..
Πότε τα δέντρα πύκνωναν γύρω μου
κ προσπαθούσα να τα διακρίνω μέσα απο τα κλαριά τους
πότε το τοπίο ανοιγε και μπορούσα να τα δω καθαρά,
όπως κι αν ήταν εγώ το βλέμμα σταθερά στα άστρα.

Μόνο που οι αστερισμοί ήταν ανάκατοι..
Ολα λάθος.. Και με πιάνει ένα άγχος, μια αγωνία
αν θα τα φτιάξω σωστά..
Και εκεί συνειδητοποιώ πως το θέμα δεν είναι αν θα τα τοποθετήσω καλα
αλλά οτι ρε φίλε..εχω δύναμη πάνω στ'άστρα! :):)
Σα να μην ημουν ενας απλός παρατηρητής , σα να ήμουν ο δημιουργός τους..

Ξέρω,,ξέρω :):):)
ακούγεται ψωνίστικο.. ώπα ρε κοπελιά τι μας λες κλπ κλπ

Κι όμως αυτή η γνώση, αυτή η αίσθηση
οτι ημουν ο Δημιουργός της ενάστρωσης μου
ήταν οτι πιο γαλήνιο και όμορφο
έχω νιώσει γύρω μου τελευταία..

Φυσικά ενδέχεται ακριβώς επειδη δεν υπάρχουν γυρω μου
κ πολλα ωραία για να δω
το μυαλουδάκι μου να φτιάχνει ωραια μέρη απο μόνο του.

Οπως κ ναχει ειπα να ευχαριστήσω τη Δύναμη
οποια κι αν ηταν αυτη
που μου εφτιαξε το χθεσινό όνειρο

~ το βιντεάκι δανεικό απο το ίνδερνεδ..

να φτάνεις ασφαλής στο κρεβατάκι σου
να πιάνεις κουβέρτα μετά από μήνες
να χώνεσαι απο κάτω της
να αφουγκράζεσαι τον κόσμο
κ ναναι ακόμα στη θέση του
κ να χαμογελάς
γιατί ξέρεις πως μπορεις να δεις καλό όνειρο..

οποιος είπε οτι είναι μικρό πράγμα..
έχει καιρό να ζησει εφιάλτες..

:)

ανοιχτωσιά

Αγαπητό Σύμπαν,

Σα να κουράστηκα αυτές τις μέρες..
Θελω απλως να ξαπλώσω λίγο να ξαποστάσω :)
Κι ας είναι απλώς σε ένα έρημο τοπίο
Κι ας ειναι κάτω απο ένα ξερό δεντράκι..

Είναι η φτιαξιά μου τέτοια-
που μπορώ να διακρίνω το μεγαλείο της ενάστρωσης
πίσω από ένα ξερό δεντράκι..

Μονάχα μια ανοιχτωσιά αξιωσε με
κ άσε όλα τα άλλα πάνω μου..

Alba gu bràth

Το βράδυ της μέρας που η Σκωτία φοβήθηκε..
τράβηξα κατα το Σύνταγμα,
στη συναυλία για τον Φύσσα.
Στην πορεια που εγινε μια μερα πριν
δεν μου εκανε καρδια να παω.. Στημενα πράγματα.
Ειχε κ κατι αποκαλυπτηρια προτομης
απο αυτα που παντα μου θυμιζουν τον Ηρωα με τις Παντουφλες κ με στεναχωρουν..


Θα μου πεις γιατι να πας στη συναυλία..
Μου παει πιο καλα οταν ο κοσμος βρισκει αφορμες να μαζευεται κ να τραγουδα
παρά όταν μαζευεται να για να φωναξει συνθήματα οργανωμένα.
Κάτω απο το δέντρο που πριν 2 χρονια ενας παππους εβαλε τελος στη μνημονιακη ζωη του
με τη συνταξη πεινας και τα αβασταχτα χρεη,
καθεται κοσμος και τραγουδαει τραγουδια που γουσταρω
Και αυτο μου τα ισορροπει ολα μεσα μου για λίγο..

Τα παιδια που οργανωσαν τη συναυλία λενε πως το απογευματακι
στη πανω πλευρα της πλατειας μαζευτηκε ενας Αλλος Κοσμος,
για να αποθεωσει τη Γκαγκα ενω εβγαινε απο το ξενοδοχείο.
Για τον κοσμο αυτο το Κράτος επεκτεινε τα δρομολογια του μετρο
για να τον διευκολυνει να παραστει στη συναυλια του ινδαλματος του.
Για τον κοσμο στο συνταγμα εκλεισαν τους σταθμους για να τον δυσκολεψουν να παει..
Ο κόσμος ομως περπατησε.. και πήγε!

Με ολα αυτα μου ηρθε στο μυαλο
ενα φαινομενο μοναδικο που συμβαινει στο πιο βορειο ακρο της Δανιας.
Στη πόλη Σκαγκεν συναντουνται 2 διαφορετικες θαλασσες η Βαλτικη κ η Βορεια.
Συναντωνται αλλα δεν σμιγουν!!
Η διαφορα στην πυκνοτητα κ στη θερμοκρασια
καθως και η αντιθετη παλιρροια των νερων τους, δεν τις αφηνει να συγχωνευτουν.
Και ετσι ακουμπουν η μια στη αλλη χωρις να ενωνονται και μαλιστα το σημειο επαφης ειναι ορατο!

 

Χθες
η Ελλαδα της Γκαγκα κ η Ελλαδα του Φυσσα ακουμπησαν η μια στην αλλη απαλά
και ορισαν ξανα μια θαλασσα ντιρακ, μια κβαντικη θαλασσα του κενου.




Βαρέθηκα γρήγορα στη συναυλία, είδα κάποιους γνωστούς
σιγομουρμούρισα κανα δυο τραγουδια
κ επειτα ενιωσα παλι πως δεν ανηκα ουτε εκει ..

Την ωρα που πηρα το δρομο για να φυγω..
ακουσα πισω μου βηματα.. γυρισα κ ειδα δυο ματια γνωστα να με κοιταζουν..

Ηταν ο Wallace :)
ειχε κινήσει ξανα για να λευτερωσει τη Σκωτία..

Ανταλλάξαμε βλέμματα και ξαφνικά ένιωσα και πάλι καλα :)

https://www.youtube.com/watch?v=lEOOZDbMrgE

Αριάδνη..

στα ανοιχτά αυτής της φωτογραφίας
με κρατάει ο μπαμπάς κ εσύ με κοιτάζεις..

ο τρόπος που σε κοιτάζει η μάνα σου είναι πάντα μυσταγωγικός..

Ακόμα δεν μου τα έχεις πει όλα
...για το θησέα, το μινωταυρο κ τον Διόνυσο..
όμως τον λαβύρινθο πολλές φορές τον είδαμε παρεούλα

Κ υπήρξε πολύ σημαντικό μάθημα να παίρνεις ένα κουβαράκι
κ να φτιάχνεις μίτο ρε μάνα

Οσο μεγαλώνεις κοριτσάκι μου
τόσο εκτιμώ το οτι σε ειδα να μεγαλωνεις..
Και εκτιμω κ τα χρόνια που θα μπορουμε ακομα
να γιορτάζουμε τη γιορτουλα σου

Κουρδίσματα παλιάς κοπής

Τα μολογάει ο κυρ-Μιχάλης..
από τότε
που αρχίσαμε να κουρδιζόμαστε ευρωπαικά, ξεκουρδιστήκαμε..

Αλλά που να νιώσει ο επιστήμονας..
Την ουσία του λέει ο κυρ-Μιχάλης
την ετυμολογία ψάχνει ο μορφωμένος.


Μεγάλη μάνδολα το κούρδισμα φιλε αναγνώστη
σε οτι κι αν κανεις στη ζωη..

παλεσταιν βερσιον

Για όποιον σιχάθηκε τα φιλανθρωπικά τους μπουγελώματα..
υπάρχει κ η παλαιστινιακή εκδοχή
για το σίχαμα που λέγεται ice bucket challenge..

http://youtu.be/fc2DViz6rZk

Το βιντεάκι παίζει
προς τιμήν ολου αυτού του νερού που θυσιάστηκε
στη ανθρωπινη βλακεία κ ματαιοδοξία..!

Venceremos (?)..

~ κάθε τέτοια μέρα πάντα σε σκέφτομαι ρε Νικόλα
ιδια μέρα του καλοκαιριού
"βγήκαμε τσάρκα να δούμε τι γίνεται" * στον κόσμο...

Θυμάμαι που σε κοίταζα στην άκρη του γκρεμού
ισορροπώντας τάραζα το λάθος του καιρού
παλλότανε το είναι μου ολόκληρο στο φως
την καθαρή ουσία μου ετρόμαζε ο λαός.

Στο φαλημέντο του κόσμου αυτού
ο καβαλάρης εγώ τ' ουρανού
με τους ανθρώπους ζητω επαφή
μα έχει σπάσει κι αυτή η κλωστή.

Τα χρόνια που περάσανε μ' αφήσανε πληγές
κουβάλαγα το τώρα μου και σ' άλλες εποχές
ενώθηκα σαν τίποτα με τον ωκεανό
και γνώρισα τ' απέραντο στον άλλο εαυτό.

Στο φαλημέντο του κόσμου αυτού
ο καβαλάρης εγώ τ' ουρανού
της Αριάδνης το μίτο κρατάω
κι απ την αρρώστια τους και πάλι το σκαω.



* ο στιχος απο το Δελφινοκόριτσο
μου το εστειλε το συμπαν στο ραδιοφωνο
πρωτο τραγουδι της μέρας.. :):):):)
υπάρχει καλύτερο τραγούδι να περιγράφει
τον ερχομό μας σ'αυτον τον κόσμο??..

** http://youtu.be/zSqRnk4sRjE

αλα παλαιά..

Τρα Γου Δα Ρα...!!!

μουχει σκασει απο χθες κ εχω φαει κολλημα


Μιχαλης Ρακιντζης στα καλυτερα του..

The angry river..

Δε συνηθιζω να αναμεταδιδω ειδησεις..
Αλλα τουτη εδω εσκεμμενα το Μπομπολισταν κ η κυβερνηση
δε θελουν να την ξερεις
κ αυτο εμενα με ενοχλει :)

ασε που σφιχτηκε η καρδια μου με το που το διαβασα..

http://antigoldgr.org/blog/2014/08/08/mount-polley-not-news-for-greek-media/

στην περιοχη.. απόλυτη απαγόρευση χρησης νερου απο ποταμια κ λιμνες..!!


https://www.youtube.com/watch?v=3ArY-7irIEE
https://www.youtube.com/watch?v=YJqDJZQU8E4

~

μου'χει κολλησει τραγουδακι απο το πρωι.. :)

και θυμηθηκα εκεινη τη πιτσιρικα
που γνωρισα τραβωντας φωτογραφιες για μια βαφτιση

αλανακι μεγαλο

ενιωσε πως δεν την χωραγε η γιορτη
κ βρηκε ανοιγμα το αλανι :)

να σκεφτεις πως μολις που περπατουσε!..

Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω

Στο σχολειο παντοτε "ζωγραφιζα" στην εκθεση, στη γλωσσα, στα αρχαια, στη λογοτεχνια..
Και παντοτε πατωνα στα θεωρητικα.. Τα μαθηματικα, τη φυσικη, τη χημεια τα εμαθα
εμπειρικα κ απο βιβλια που διαλεξα μονη μου πολυ μετα το σχολειο..
Ομως η Γεωμετρια ηταν αλλη ιστορια.. Δεν μπορουσα ρε φιλε να την αφομιωσω
απο τα βιβλια με τιποτα..

Στο σχολειο το βιβλιο μου εμοιαζε πολυ σαν κι αυτο, απ'εξω μουσικη απο μεσα ..ησυχία.
Ατσαλάκωτο :)

Ειχα παντοτε μια κοντρα, ενα εναντιωμενο γιατι στα αξιωματα , στα θεωρηματα, που δεν με αφηνε να μπω στο ζουμι της ιστοριας..
Μεχρι που χρονια αργοτερα συνειδητοποιησα οτι το μοναδικο ταλεντο
της ατελης υπαρξης μου.. ειναι η παντοτε ακαταλαβιστικη σε μενα γεωμετρια.

Μη γελας φιλε αναγνωστη.. η στη τελικη γελα το γελιο καλο κανει :)

Το μονο μου φυσικο ταλεντο ειναι να εξακτινωνω την ασχημια, να ισοσκελιζω το σωμα μου
για ναναι σταθερο στα χτυπηματα, να αλλάζω το γεωμετρικο σχημα της μιζεριας, να μπαζω το φως μεσα στο σκοταδι τριγωνομετρωντας ανοιγματα που δεν φαινονται με το ματι.
Η μανα μου λεει πως μπορω να παρω το ασχημο κ να το φτιαξω ομορφο. Πως αντιστέκομαι στο μίζερο κ μεταδίδω αισιοδοξία . Και απορεί λέει γιατί ποτέ δεν μου το δίδαξε αυτό..
Γελιέται ..γιατί την παρατηρώ όλα αυτά τα χρόνια να περνάει τα χτυπήματα με αξιοπρέπεια κ χαμογελο. Γιατι μας θυμάμαι πάντοτε να γελάμε παιδικά πάνω απο τα όποια κατα καιρούς χαλάσματα :)

Ισως τελικά αυτό ναναι κ το αλυτο μυστηριο, το δηλιο προβλημα σχετικα με το πως τα καταφερνει κάποιος να αντέχει ο ίδιος αλλά κ να δυναμώνει τους γύρω του για να αντεχουν κ εκεινοι. Και όπως όλα όμως τα γεωμετρικά ζητήματα ουτε εγώ ουτε κανένας άλλος το εφυήρε.. Είναι αέναο, σαν τη νέα επικρατούσα θεωρία για τη δημιουργία του Κόσμου που πολύ τη γουστάρω κ θα σου την πω μια αλλη φορα φιλε αναγνωστη.

Το θεμα λοιπον πιστευω δεν ειναι να ξερεις καλη γεωμετρια οταν εχεις διασφαλισει - ενας θεος ξερει με τι κοστος προσωπικο - οι χωρικες σχεσεις γυρω σου ναναι αλφαδιασμενες κ τα σχηματα γυρω σου γεωμετρημενα ορθως. Το θεμα ειναι ποσα θυμασαι ακομα να εφαρμοσεις απο μνημης, οταν τα σχηματα ξεθωριαζουν κ εσυ στηριζεσαι μοναχα στην βαθυτερη γνωση σου.

Ο καλος ο γεωμετρης φαινεται οταν ολα γυρω του ανατιναζονται..

βαλε τραγουδακι για υποκρουση κ συνεχιζουμε..

Για αυτο που λες τρεφω απειρο σεβασμο για τους ανθρωπους που δεχτηκαν βομβαρδισμο κ ξαναχτισαν απο την αρχη, που επιβιωσαν με αξιοπρεπεια κ χαμογελο.. εστω κ αν ειχε και δακρυ μεσα το χαμογελο..

Το να ανυψωσεις τον κυκλο μεσα απο τα ερειπια..

Να κατσεις να χαζεψεις τον κοσμο απο το ορθογωνιο που σου στραπατσαρισε μια ρουκετα

Να ισοσκελιζεις τον πονο κ να τον αγκαλιαζεις για ναναι στερεος

Να κρατας το χαρακα σε ορθη γωνια μοιρογνωμοντας το φευγιο απο το κατεδαφισμενο σπιτι σου..

Να μπανιαριζεσαι γελωντας μεσα στα πολυγωνα των χαλασματων

Να υπολογίζεις τη διχοτόμο για να βρεις μια κουβέρτα να κοιμηθείς το βράδυ

Και να μπορεις να χτισεις μια σκαλα που θα σε πηγαινει ψηλα ακομα κ μετα το χειροτερο βομβαρδισμο

Αυτες οι πραξεις ειναι που οριζουν την ιερη σου σχεση με το Χωρο, τη Μορφη κ το Χρόνο..
Η αποφαση σου να σηκωνεσαι καθε που πεφτεις εμπιπτει στην ιερη αρχιτεκτονικη, δομει αξιακο συστημα.. Το εξαγωνικο κυτταρο που φτιαχνει η μελισσα για να φυλαξει το μελι δεν ειναι απλως ενα σχημα, ειναι η εφαρμογη των θεικων αναλογιων.. Και ισως - επιφυλακτικα το λεω- οταν υπερασπιζονται τις κυψελες τους αυτη την ιερη γεωμετρια να υπερασπιζονται κ οχι απλως το μελι..

Με τον ιδιο τροπο που οταν σηκωνεσαι μεσα απο τα χαλασματα ξεσκονιζεσαι κ προχωρας
υπερασπιζεσαι την νομοτελεια που θελει τον ανθρωπο να στεκει κ οχι να σερνεται..

Το θεμα ειναι να μπορεις να δεις ξανα τον εαυτο σου απο ψηλα

~ Ιερουσαλημ Ιουλιος 2014, 
το Ισραηλ απωθει διαδηλωτες που διαμαρτυρονται για τη σφαγη στη Γαζα

~ Διεθνης Διαστημικος Σταθμος- φωτο απο τη Λωριδα της Γαζας, Ιουλιος 2014

Οπως κ να χει η πιτσιρικα στην οποια ανηκει το βιβλιο εχει συμπυκνωσει στο εξωφυλλο
τις πιο βαθιες εννοιες που γεωμετρουν τον κοσμο απο καταβολης του..

Τη Μουσικη και την Ερωτικη Επιθυμία..


Μακάρι ποτέ ξανά βομβαρδισμοί πουθενά..!
Και για κανέναν μας

Ομως όσους μας βρήκαν μέχρι τώρα
τους αντέξαμε
κ συλλέξαμε απο τα ερείπια
..Γνώση


ακριβώς όπως η αδερφή μου στη Γάζα
για την οποία είμαι πολύ περήφανη
κ ξέρω πως το σύμπαν θα βρει τρόπο
να της το ψιθυρίσει :)

πειραιας, το μεγαλο μας τσιρκο..

απόψε στο λιμάνι βρέχει..

και ειναι κ αυτα τα κόκκινα σημάδια..