σπορά

Θυμήθηκα σήμερα ένα άγαλμα που υπαρχει καπου στον πλανητη...
Που άμα το δεις βιαστικά χωρις να δωσεις βαση
δεν θα καταλαβεις τι ακριβως είναι

μα αν εχεις υπομονη...
κ κοιταξεις προσεχτικά
οταν φτασει η κατάλληλη στιγμη
θα δεις
γιατι ακριβως
λεγεται "Σπορέας Αστρων"...

Οι παλιοί σπέρνανε με το χέρι.. αφου είχαν πρώτα αφρατέψει
το χωμα για να δεχτει το σπορο..
Τωρα σπερνουν οι μηχανες κ ο σπορος είναι υβρίδιο

Κι ομως που κ που
συναντας ακομα ωραιους σπορείς..
που σου αφρατευουν το μυαλο
σου σπερνουν τη σκεψη
κ οταν πεσει η πρωτη "βροχη"
 ο Νους σου ανθιζει κ καρποφορεί...
Ξυπνάς...
Τεντώνεις το κορμάκι σου
κ καταδυονται οι ριζες σου σε ωραια χωματα αρχαια
κ τα κλαρακια σου ανεβαίνουν μεχρι το βαθυ συμπαν...