Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2017



όταν η ενεργεια ρεει όμορφα
βιωνεις τη ροη απλα κ ωραια...

κ ετσι επιβιβαζεσαι σε ενα οχημα με το ονομα Αριστοτελης







https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%AE_4_(%CE%A4%CF%81%CE%B1%CE%BC_%CE%91%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1%CF%82)

και βγαινεις καρφι στην αρχαια αιγυπτο






αργα το βραδυ ξανα θα επιβιβαστεις στον Αριστοτελη για να επιστρεψεις...


αφηνοντας πισω την πολη ησυχη κ αδεια απο πολυκοσμια
να ετοιμαζεται για την αυριανη μαθητικη παρελαση





περπατωντας νωριτερα στα στεκια
που ο ψαθας , ο γκατσος , ο ελυτης,  η καρεζη κ ο χατζιδακις
πινανε τον απογευματινο τους καφε...
- " ρε να ο κραουνακης"  μου εδειξε η φιλη μου ..
τωρα μελαγχολεις που ολα φτηνηναν κ χαλασαν.

κ σου ερχεται στα χειλια
ενα τραγουδακι απλοικο απλοικοτατο απο τα παλια.. - LP "Καλά είναι κι έτσι" (1981)
- που εχει ενα λικνισμα ανεπαισθητο μεσα του- κεντημα μιλαμε..
παλιο..
τοτε που η γυναικα λικνιζοταν σαν αερακι- δεν κουνιοταν προστυχα κ αγαρμπα

Το σιγοτραγουδας μεσα στο πληθος που τρεχει να προλαβει- αραγε τι?
- η κολλητη σου δεν το εχει ξανακουσει
κ σε πειραζει  πως ταιριαζει γαντι με το ξωτικενιο σου σκουφι :):)

Για καποιο λογο σε κανει να χαμογελας αυτη η μελωδια

με ενα χαμογελο- που εχει εκλειψει..
χαμογελο γυναικειο
αλλα του παλιου καιρου.. - δεν ξερω να το περιγραψω με λεξεις,

ουτε κ θέλω









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου