Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

για το καλο μου


Τελευταίως δεν την παλεύω που λες..

το μυαλό μου κατεβαίνει στις μάχες χωρίς το σώμα μου
που το βρίσκει πια μάταιο,



κ οταν κατεβαίνει δεν παίζει πετροπόλεμο
φτιάχνει κινήσεις kung fu
μόνο που ο Μπρους - ο Λη λέμε-
δεν ήταν ποτέ κατανοητός στις μεγάλες μάζες
κ έτσι κανείς δεν ακολουθεί



 σκαρφαλώνω που λες κ εγώ στα Τείχη
κ χαζεύεω το κόσμο απο ψηλά
καθισμένη ακρη-ακρη
κουνώντας περα δώθε τα πόδια μου στο κενο
οπως εκανα απο παιδι
που παντα
μου λεγε η μανα μου να μην το κανω
γιατι μεγάλωσα πια



προχθές που θυμήθηκαν πάλι οτι πέθανες
σκέφτηκα οτι έχεις πάρα πολλές μέρες
ναρθεις
να με σηκώσεις στα χέρια σου όπως παλιά
Μη φοβασαι- δεν το χαυω ρε οτι "εφυγες"
εγω τους το λέω οτι καθε οκτωβρη στις 9
ξανανεβαινεις στο "Αρχαίο Βουνό",
που οι τουριστικοι οδηγοι το λενε Ματσου Πιτσου.
Και μετά πάλι γυρίζεις
κ με σηκώνεις στα χέρια σου
κ με πετάς ψηλά
κ εγω απο το φόβο μου γελάω :)



μέχρι να ερθεις κόβω βόλτες
στις γειτονιές του πειραιά που έχουν παγωσει
απο τοτε που σκοτωσαν το φυσσα
Στο Κοράλλι, στη καφετερια απο που ξεκινησε η φαση
φαγαμε τα νιατα μας να παρακολουθούμε
τις σεντρες του ολυμπιακου
να πινουμε καφεδες, να παιζουμε ταβλι
κ να λεμε μεγαλα λογια για το πως θα αλλαξουμε τον κοσμο

στα στεκια που συχναζε ..συχναζαμε
κ οταν παιρναμε το καραβακι για απεναντι ,για τη σαλαμινα
στις ιδιες πάραλιες αραζαμε με κιθαρες κ φωτιες
κ τραγουδαγαμε ρεμπετικα κ ασιμο
κ την ίδια βαρκούλα χαζεύαμε να ψαρεύει
κ λέγαμε α ρε κ να ειμασταν εκει μεσα

ο πατέρας του πλαι πλαι
ειχε δουλεψει 
μαζι με πατεραδες γνωστων κ φιλων
στη ναυπηγοεπισκευαστικη
στο περαμα

οι παππουδες μας καπου θα ειχαν συναντηθει
μικρος ο πειραιας
να πιουνε κρασι , να στριψουν ενα βαρυ τσιγαρακι
να ψαλλουν βαμβακαρη

τι σημασια εχει που δεν σκοτωσαν εμενα
τι αλλαζει που δεν σκοτωσαν καποιον απο τη παρεα..
φαγαν ενα κομματι απο ολους μας σου λεω
φαγαν μια μερα ζωης απο οποιον σκεφτεται με αυτον τον τροπο
ζει με αυτον τον τροπο
ονειρευται με αυτον τον τρόπο

κ αφου μας καρφωσαν
- τη γενιά μας όλη ρε..
επειτα μας σταυρωσαν κιολας
στα εξωφυλλα, στα δελτια των 8
στις τατιανες κ στους θοδωρακηδες

μας αποκαλεσαν αριστερους- δε γυρισαμε
μας φωναξαν αντιφασιστες
παλι δε γυρισαμε
ένα ολοκληρο Παιχνιδι εστησαν στις πλατες μας
αλλα ηταν οι πλάτες μας.. το πιάνεις;
τη πλατη μας καπηλευτηκαν
Με το ονομα μας δεν μας φωναξαν ποτε
-δεν το ξερουν-
κ ετσι στα ματια
ποτε δε γυρισαμε να τους κοιταξουμε

αλλά θα μου πεις
ποιος απο όλους Αυτούς
χρειάζεται το βλέμμα μου
οταν μπορει να στησει την κομπινα
στους ωμους μου ;

παντως- κ επειδη πανω στο αιμα στηθηκε η πλάνη
μη ξεχνας πως
οι προγονοι μου τον φονο τον τιμωρουσαν
αλλα τη βεβηλωση του νεκρου
την τιμωρουσαν δυο φορες

Για να μη στα πολυλογώ
μεσα στο συστημα ποτε δε χωρεσα
αλλά πλεον κ ο εκτος συστηματος τοπος
κατακτηθηκε
στενεψε κ μου πεφτει μικρος

αμα κατεβεις απο το βουνο κ θες να τα πουμε
κοιταξε προς τα πανω κ σφυριξε
θα σε ακουσω κ θαρθω με βουτα κατακορυφη
να με καμαρωσεις :)

μεχρι τοτε
θα σε κατεβασω κομμανταντε απο τον τοιχο
κ να με συμπαθας

γιατι
"ΓΑΜΑΤΕΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΙΣ ΕΠαΝΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ"







μεσα μου ομως φιλε μου
δε θα σε κατεβασω ποτε

μπέσα..! ;)





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου