Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

μπακοτερμα


Καθε καινουργια λυπη που μπαινει
μεσα μας
ειναι οπως στο σπιτι η σκονη
καθεται απαλα πανω στην προηγουμενη

Επειτα απο λιγο καιρο τα επιπλα
τα χρωματα κ τα σχηματα κρυβονται

ομως μπορεις ολο κ πιο ευκολα
να γραψεις το ονομα σου

απο ολες τις χαρές
αυτές που περισσοτερο αγαπαω
ειναι οι αναπαντεχες
αυτες που στριμώχνονται αναμεσα στις λυπες
κ ερχονται λαθραια

αυτες που οταν η αμυνα σερνεται
παιζουν μπακοτερμα
κ σωζουν την κατασταση



ή οπως το Χερι του Θεου...





επεμβαινουν στο 51 κ σκοραρουν
κλεινοντας σου το ματι
διορθώνοντας τη συμπαντικη αδικία
ετσι ωστε να σε παιρνει 3 λεπτακια μετα
να πετυχεις το Γκολ του Αιωνα ;)

Μια απο αυτες τις μερες
θα ερθει μια χαρα αναπαντεχη
δεν μπορει..

ειναι η στιγμη
που σκουπιζεις το κατανα που φυλας για τις λυπες
το βαζεις στη θηκη του
κ πας μια βολτα στον καθαρο αερα :)

εξαλλου
καλο ειναι να μαθεις
απο μικρη
πως η μονη νεραιδα που θα σε φυλαει
εισαι εσυ...


Οταν παψεις να ελπιζεις στα παραμυθια
ειναι η στιγμη που κοιτας ψηλα
εκει που το χερι του θεου
γινεται νεφελωμα

Ειναι η στιγμη που αρχιζεις
να φτιαχνεις ιστοριες...










έχω κ'γώ μια νεραιδα στο σπιτι μου...











πανω στη στεγη










μέσα σε ενα φορεμα που καιγοταν













Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου