Οταν ήμουν παιδί.. πάντα σε συναντούσα τα καλοκαίρια.

Ερχοσουν κ μας εβρισκες απροειδοποιητα στις διακοπές στη Κάρυστο.

Ειχες ενα μποέμικο ντεσεβω πορτοκαλί που όταν ανεβαίναμε στο Κάστρο

νόμιζες πως εκείνος ο τρελός ο καβοντορίτικος αέρας 

θα το κάνει να πετάξει.

Ολο απο ταξιδι ερχοσουν κ πάλι για ταξίδι εφευγες.. 

Αφορμη εβρισκες πάντα για να κάνεις χιλιόμετρα

Οταν παράτησες τη δασκαλιστικη εδρα στη Σιβατανιδειο 

για να πας να δουλεψεις σε εκεινη τη κατασκευαστικη 

που σε εστελνε σε ολο το κοσμο.. ο παππους λεει

βροντηξε κ αστραψε απο το θυμο. 

Ομως εσυ δεν ηθελες να γινεις δασκαλος,

δε σε ενοιζε η σιγουρια ο κ σταθερος μισθος, 

ηθελες να μεινεις για παντα μαθητης κ ταξιδιώτης..

Κ εφτιαξες ετσι σπιτια κ κτιρια κ ξενοδοδοχεια 

απο τον Εβρο μεχρι την Κρητη.

Και απο το Ιραν μεχρι τη Σαουδικη Αραβια. 

Παντα ειχες ενα σωρο ιστοριες να μας λες... 

Πως πινουν τον καφε τους οι Βεδουινοι, 

τι αισθηση εχει η αμμος στη ερημο, 

ποσο ζεστη ειναι η Ερυθρα θαλασσα οταν κολυμπας, 

πως φτιαχνουν οι γιαγιαδες τυρι στα χωρια της Κρητης, 

πως μυριζει ο αερας οταν πλησιαζεις τα συνορα. 

Τις θυμαμαι τις ιστοριες ολες να ξερεις..

Θυμαμαι την αγαπη σου για τη φυση

την παιδικη χαρα που ενιωθες οταν εκοβες τον καρπο

κατευθειαν απο το δεντρο κ τον ετρωγες

οταν ψαρευαμε κ ανεβαζα πιο πολλα ψαρια απο σενα :)

- εκεινη τη φορα που εριχνα κρυφα 

πισω στο νερο τα ψαρια που επιανες

γιατι τα λυπομουν κ βρηκες το κουβα σου αδειο

μονο με θαλασσονερο :))))

οταν μαζευες χορτα κ ερχοσουν σπιτι κι ανοιγε φυλλο η μαμα

κ τα εφτιαχνε πιτα κ 

κ εκεινα τα μακαρονια τα χειροποιητα τα καρυστινα.

Θυμαμαι κ τα ασχημα που περασες κ σε πικραναν

θυμαμαι τα παντα..

Τα τελευταια χρονια ταξιδευες λιγοτερο κ ερχοσουν συχνοτερα..

Κ γελουσα με τη μανα μου που σε εβλεπε καθε φορα 

σαν το μικρο της το αδερφακι 

κ ολο σε νταντευε κι ας ειχατε ασπρισει κ οι δυο.

Δε ξερω πως να σου εξηγησω ποσο πληρης νιωθω 

που τα τελευται χρονια  δεθηκαμε

κ σε γνωρισα.. που ανταλλάξαμε βιβλια κ μου μαθαινες αρχαια ελληνικα 

κ αμπελοφιλοσοφουσαμε με τις ωρες

κ μου εδειχνες τους πινακες σου ακομα κ πριν τους τελειωσεις.

Κι οποτε κι αν ενιωσες πως σε χρειαζομαι θειουλη ησουνα παντα εκει. 

Οπου κι αν βρισκοσουν.. 

Και ετσι ειναι η πρωτη φορα 

που χανοντας καποιον απο την οικογενεια 

αισθανομαι πως χανω κ εναν καλο φιλο.

Μεγαλο κ σοφο..

Θελω ναρθω να σωσω τα βιβλια σου κ τους πινακες σου κ τα σχεδια...

Αλλα η γραφειοκρατια δεν με αφηνει.

Κ ξερω πως ο ανθρωπος που θα τα παρει δεν θα τα σεβαστει θα τα πεταξει.

Εσωσα ομως μια φωτογραφια που στη φυλουσα εκπληξη

κι ολο ελεγα να στη δωσω οταν ερθεις

Ειναι ο παππους ο Αυγουστής

οταν εχτιζε την Αγια Τριαδα , κοντα στον Αητο

- το πιο αγαπημενο χωριουδακι μας στην Καρυστο :)

Η μαμα ελεγε παντα 

ο θειος ο Χρηστος 3 πραγματα πηρε απο τον παππου

το μποι, το επαγγελμα κ την ξεροκεφαλια.

Συγνωμη μωρε θειουλη 

που αμελησα να στη δωσω τη φωτογραφια

δεν τοχα σκεφτει οτι θα εφευγες τοσο νωρις

να πας να βρεις τον πατερα σου

για να χτιζεται σπιτια στον παραδεισο ...

το τραγουδακι ειναι δανεικο
οταν το πρωτακουσα το συνεδεσα
με τη θεια
αλλα τωρα που ειστε παρεουλα
δεν θα εχει προβλημα να το μοιραστειτε