κατι τετοια βραδια
καθισμενη οκλαδον στο παγκακι
μπορεις να οδηγησεις το διαστημοπλοιο πανω απο την πολη..
διπλα ο σιβερτ μετραει 1-2-3 παιδικα για να αρχισει να σου τραγουδαει.
Η πυκνωση των φωτων μεγαλο προβλημα για εμας τους πιλοτους.
Φωτορυπανση.. Βαζεις φορα στην ανασα απο μεσα προς τα εξω, δεν πιανει.
Ρυθμιζεις στο πιλοτηριο πορεια εντος. Το πιλοτηριο τρανταζεται τρομερα για μια στιγμη.
Θα σπασω σκεφτεσαι κ θα σκορπιστω πανω απο την πολη τους. Τελικα δεν σπας.
Βαζεις φορα στην ανασα απο μεσα προς τα εξω - φυσας.. Καθαριζει η νυχτα
απο τα περιττα φωτα.
Το διαστημοπλοιο σηκωνεται απαλα κ οι κοπελες μπροστα σου στο πεζουλι
σκυβουν το κεφαλι γελωντας για να μη βρουν τα μαλλια τους στην κοιλια του σκαφους σου.

Καθως κερδιζω υψος, η φωνη του Χογιεμ μοιραζεται απο τα ηχεια του πλοιου μου
σε ολη την πολη..
 "well you don't see what i see, do you ?"