Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~



Καθως λιωνω απ'τη ζεστη
αργα-αργα
σαν παγωτακι χωνακι :)
απο κεινα που αγοραζαμε μικρα
απο τα ψυγεια της ΑΓΝΟ
κ τα καταμετρουσαμε καθε τελος του καλοκαιριου..

σκαει ξαφνικα η μνημη

κατακαλοκαιρο
πανω σε ενα πλοιο
ανοιχτα στη θαλασσα
να φυσαει αερας αλατισμενος
γλαροι στον ουρανο
κ δελφινια στο νερο
να με χορευουν τα κυματα
κ να βλεπω την ομορφια
μεσα απο τις πυρινες τουφιτσες των μαλλιων μου
που ο ηλιος τα καλοκαιρια
αν κ σκουρα
τα φλογιζει ολοκοκκινα









η σκεψη φευγει..

περναω διερευνητικα τη γλωσσα
πανω απο τα χειλια
μα αλμυρα δεν γευομαι

ανοιγω τα ματια..
στο δωματιο ειμαι ακομα, 
μελτεμακι δεν εχει
- ο ανεμιστηρας ειναι
που πειραζει το ρουχαλακι μου
σαν παιδι ατακτο :)







Σου μιλώ και κοκκινίζεις τι να φανταστώ;
Όσο θάβεις το σποράκι, τόσο βγάνει ανθό

Στο μικρόφωνο ανεβαίνω το θεριό γλεντάει
Μόνος μου είμαι στην ορχήστρα μ’ έναν ίσκιο πλάι

Έλα στο χορό
Μόνο να σε βλέπω, μόνο αυτό μπορώ
Νύχτα ξαστεριά
Άναψαν φωτάκια σ’ όλα τα χωριά

Της Αγία Τριάδας ήρθαν μέρες φτερωτές
Το χωριό το Μούρεσι χορεύει από προχτές

Ήρθαν ξένοι ηλιοκαμένοι, ήρθαν κι αδερφοί
Σε κοιτώ και κοκκινίζεις κι έχεις προδοθεί

Έλα στο χορό
Πάρε με και εμένα λίγο να χαρώ
Έλα στο χορό
Θέλω να κατέβω θέλω να ενωθώ

Κι ο συρτός σιγά μας πάει πίσω από το ιερό
Κι αρχινάς να κοκκινίζεις πιο πολύ θαρρώ

Μα εδώ δεν είναι ξένο βλέμμα κανενός
Μήπως είμαι εγώ ο ξένος και ο μακρινός;

Έλα στο χορό
Άσπρο φουστανάκι, πάτημα ελαφρό
Νύχτα ξαστεριά
Τρέμουν οι φλογίτσες πάνω απ’ τα χωριά



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου