Ανθισαν οι λεμονιες στη γειτονιά μου..
Πηρα και εγω λιγα λουλουδακια
και τα εβαλα στο σημειο εκεινο
που τις κυριακες
ολα τα ρεμπετικα που απο μικρη κρυβω
βρισκουν τροπο κ με λαβωνουν γλυκά..
Εκει στον κόρφο..
ανάμεσα στα στηθη..
Και εγιανε για λίγο η πληγή..
και γλυκανε ο πονος
Αχ ανοιξη
αλανιάρα μου γλυκιά..
μεσα στον κόρφο μου μοσχοβολάς.
Μυριζω κ ελαφραινει η καρδουλα μου!!!
Τρίχορδη αναπτύσεσσαι γύρω μου
για να με βοηθησεις να αντεχω
το αβασταχτο τετραδιάστατο του κόσμου.
{ * μ'αυτο το τραγουδακι με νανουριζε η γιαγια μου
γελαγα οταν μεγαλωσα
γιατι πως να κοιμησεις ενα παιδι
με ενα νανουρισμα
που ξεκινα με το "ξύπνα μικρο μου"
Ακριβώς φίλε μου.. Ακριβως! }
~
~
( και για να ξηγιόμαστε
το σχέδιο δανεικο απο την δεσποινιδα Σ.Κλ.
και η φωτο απο το ιντερνεδ- δίκο μου τίποτις.. περαν της λαβωματιας κ της ανθοφορίας )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου