καθησα ακρη ακρη
κ διάβασα τι έγραφα πριν 2 χρόνια
φετος θαχεις παρεα το Χρήστο κ την Ειρήνη..
την Αριάδνη που εμεινε πίσω .. την κρατάω με τα χίλια ζόρια
κ με αγάπη πολύ
αλλά της λείπετε τραγικά όλοι
κ εγώ οσο κ να με αγαπάει δεν μπορώ να της καλύψω
τα παιδικά γέλια, τα αδερφικά πειράγματα, τα μεσημέρια που η γιαγιά η Σοφία
σας έβαζε για ύπνο κ εσεις κάνατε πως κοιμόσασταν
μια φορά λέει :)
είδατε μια κορδέλα χρωματιστή
να κρέμεται σε μια πόρτα της κάμαρας
εσυ η πιο μεγάλη ετρεξες να την παρεις πρώτη "δικιά μου"
τα άλλα τα αδερφάκια - πιο μικρά- αρχισαν να φωναζουν κ αυτα
"οχι εγω θα την πάρω δικια μου ειναι , εγω την ειδα πρωτα"..
τρέχει η γιαγια μεσα στο δωματιο
τι να δει...;
ενα φιδι ειχε πιαστει στην πορτα..
για ενα φιδι μαλωνατε..
σε φιλώ
κ το εμαθα πια καλά, το τσέκαρα ξανα κ ξανα
πως η αγαπη για τους ανθρωπους σου που "φεύγουν"
μολις ο πονος γλυκάνει
απλώνει
κ για να την χωρέσει ο κόσμος
..διαστέλλεται :)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου