Τα μπλουζ του Παντελη

Ο Παντελης ειναι φιλος καλος !
Οταν τον γνωρισα ηδη ηταν στην ψειρου..
Πανε τοσα χρονια απο τοτε που τον μπουζουριασανε που δεν θυμαται καν πως ειναι η ελευθερια..
Ειναι ξηγημενο παιδι ο Παντελης..
Ακουει τα φαλτσα μου, τα λαθος ακορντα μου κ τις ανοητες ιστοριες μου. Οταν συναντιομαστε καθομαστε κ τα λεμε συνηθως τραγουδιστα.
Κι οπως καθε φυλακοβιος γουσταρει ροκιες κ ρεμπετικα.
Ομως εκει που τον βλεπεις και ανατριχιαζει ειναι στα μπλουζ!
Οχι ρε αυτα που χορευαμε στα παρτυ..
Εκεινα τα νεγρικα που φτιαχνανε  στο Μισισιπη .
Και εγω τα λατρευω τα μπλουζ, τα μελεταω καιρο τωρα γιατι ειναι μουσικη που παιζεται μεσα στο κεφαλι σου ενα κλασμα του δευτερολεπτου πριν παιχτει στην κιθαρα σου. Υφεσεις σε επαναληψη.. Ρυθμος δωδεκαχρονος και κυριως εμπειριες βιωμενες. Δεν πατανε πανω σε νοτες σου λεω..
πατανε σε μνημες οσοι τα τραγουδανε.
Μοιαζουν με τα δικα μας τα ρεμπετικα σε πολλα.
Μα εγω ξεχωριζω ενα.
Το οτι ειναι απο τα λιγα ειδη μουσικης στα οποια μπορεις να τραγουδησεις τον πονο σου γελωντας του καταμουτρα!

Μελετωντας τα μπλουζ ανακαλυπτεις το μεγιστο ..
πως δεν χρειαζεσαι τιποτα.. ουτε καν κιθαρα για να τα παιξεις..

..Μιλαμε για την απολυτη ελευθερια του να μη χρειαζεσαι στην ουσια τιποτα! Και απο το τιποτα  να μπορεις να φτιαξεις οτι χρειαζεσαι..

Με τον ιδιο τροπο λειτουργει κ η ελευθερια νομιζω.. 

Δεν χρειαζεσαι καν κλουβι για να μην εισαι ελευθερος.
Κι ετσι οποτε τα λεμε με τον Παντελη ,
δεν ξερω με βεβαιοτητα ποιος ειναι μεσα κ ποιος ειναι εξω απο τους δυο μας.
Αυτο ομως που ελπιζω ειναι να ανοιξει καποια στιγμη την πορτα του δικου του κλουβιου κ να το σκασει.
Και ναρθει να μου πει για κεινο το κλειδι που ανοιγει ολες τις πορτες, κυριως εκεινες του μυαλου.
Και ετσι να κατσουμε να τα πιουμε κ να τα τραγουδησουμε.
Και να μην υπαρχουν καγκελα αναμεσα μας
..κ κυριως μεσα μας.

Καληνυχτα ρε Παντελη φιλαρακο.. θα τα πουμε στον προαυλισμο.
Και πουσαι; Να με συγχωρεις για τα φαλτσα μου... εσυ τα λες πολυ καλυτερα.
Παντοτε το πτερωμα υπηρξε σοφοτερο του δερματος.