Υπάρχει ψηλά στον πειραιά ένας λόφος, ο προφήτης Ηλίας..
Κατω βλέπεις τον ιστιοπλοικό όμιλο, εκει που με εστελνε μικρη η μανα μου
μπας κ μάθω να κουμαντάρω το σκαρί μου..
Στα αριστερά περα μακρυα βλέπεις τον λυκαβητο , ισως κ την ακρόπολη αν ειναι καθαρός ο καιρος.

Στις παρελάσεις, απο εκει ψηλά, βλέπεις τα ελικόπτερα κ τα μαχητικά
να παιρνουν τη στροφή
καθως πάνε καμαρωτά για να παρελαύσουν..
ειναι φτωχος ο εξοπλισμός μου κ επιασα το ελαχιστότατο
απο αυτη την ομορφη βόλτα τους..
- μου κόλλησε το κινητο απο τη βρόχα που επεφτε ραιτ θρου..

την ίδια βρόχα μοιράστηκα
με εκείνη την παλαβή που βαρέθηκε να περιμένει τους επισήμους να φανούν
πήρε στον έναν ώμο το παιδι της ντυμένο μπουμπουλίνα
κ στο άλλο τη σημαία
και παρέλασε για την πάρτη της, το πιτσιρικι της κ τη χωρα της
- ποιος τους χέζει τους επισήμους..

ακόμα μια παρέλαση που με τάραξε
ήταν εκείνου του πιτσιρικά
που κρατώντας τη σημαία μεσα στη νύχτα
βγήκε να φωνάξει γιατι με το ζόρι
το κράτος, αποφάσισε να εγκαταστήσει 1000 μετανάστες
στο χωριό του με τους 800 κατοίκους..
5 χλμ απο τη Βεργίνα, δίπλα στον Αλιάκμωνα
σε στρατηγική θέση κλειδί..
κ οταν σηκώθηκαν να διαμαρτυρηθούν
τα κανάλια τους είπαν απάνθρωπους κ σκληρούς..

- μη μεινεις στο χαβαλε, ασε τις αλλες φωνες
στην κραυγή του δωσε βάση...

για το τελος αφησα εκεινη την παρέλαση
κάτω απο τις τριήρεις..
εκείνη που συμβαίνει στο λιμάνι
κ που αν πας κοντρα στο ρευμα
- να που ειχε δικιο η κυρα Αριαδνη ως προς τη χρησιμοτητα της ιστιοπλοιας -
θα νιωσεις ενα σφιξιμο στο στηθος
οχι ως ανθρωπος- την ανθρωπιά την εχουν παρει εργολαβια οι MKO..
αλλά ως έλληνας..
ως ελληνας φιλε..
γιατι ειναι εκ του πονηρου
αυτο που σου ζητάνε
για να εισαι Ανθρωπος φιλευσπλαχνος
να πρεπει να παψεις να εισαι Ελληνας

τον εμφύλιο πρώτα στον ξεκινάνε με τον εαυτό σου
κ μετα με τα αδερφια σου

Οταν τα καταφερνω να κανω κοπανα απο τη δουλεια..
τρεχω να μαζεψω ΗΛΙΟ..
παιρνω φρουτα κ καφε και ανεβαινω στον αγαπημενο μου λοφο
εκει.. αναμεσα στις μαργαριτες, τα κοτσυφια, τις μυρτιες κ τα δεντρα..
ψηλα πανω απο την πολη,
το πορτοκαλι εχει αλλη γευση σου λεω..
το εδειξα στον ηλιο σημερα
και αυτο μοσχοβολησε κ γυαλισε
κ εσκασε μεσα στο στομα μου ζουμερο
γλυκο
και ξεδιψαστικο..

μια σταλια πορτοκαλι
και λιγος ηλιος
κ μου εφυγε αυτη η πικρα που ενιωσα
οταν νωριτερα ειχα περασει απο την πλατεια βικτωριας

δεν θα θειξω το μεταναστευτικο
εχω πολλα στο μυαλο μου κ δεν χωρανε σημερα περισσοτερα
ομως πικραθηκα πολυ
γιατι στο σημειο που σημερα εχει κατι κακασχημα μεταλλικα παγκακια
που πλεον κοιμιζουν μεταναστες
εκει υπηρχαν κουνιες..
εμενε η γιαγια μου εκει κοντα
κ ενα διαστημα που χρειαστηκε να μεινουμε στης γιαγιας
με πηγαινε εκει η μανα μου καθε μερα
κ εκανα κουνια για ωρες..
βλεποντας τον Θησεα να σωζει την Ιπποδαμεια απο τον Κενταυρο
- μιλαω για το αγαλμα της πλατειας ενα απο τα ωραιοτερα της πολης!

Και ενταξη θα μου πεις εδω ο κοσμος χανεται κ εσυ το βιολι σου
Οι κουνιες αυτες ομως ηταν πολυτιμες για μενα
γιατι με βοηθησαν σε μια μελαγχολικη φαση της παιδικης μου ηλικιας
να θυμαμαι
1. πως το να πετας ναι ειναι εφικτο
2. πως ο θησεας παντα ερχεται για να σε σωσει..

μου πηραν τις κουνιες μου ρε φιλε..
καταλαβαινεις???